تبادل لینک هوشمند اكثر مواد ضدآتش، موادي شيميايي است كه مي‌تواند سرعت سرايت آتش به ديگر مناطق را كند يا آن را متوقف كند. اين مواد ممكن است با چيزهايي مانند پلاستيك مخلوط يا روي سطح خارجي اشيايي مانند چادر يا لباس اسپري شود.اين تركيبات شيميايي مي‌تواند ايمني را براي مردم به ارمغان آورد كه البته اين امر معمولا با هزينه‌هايي همراه است. بعضي از اين مواد كه در حال حاضر استفاده مي‌شود ممكن است براي فرد سمي باشد و همين امر باعث شده كه استفاده از برخي نمونه‌هاي آن ممنوع شود.بر اين اساس، محققان دانشگاه A&M تگزاس تحقيقاتي را آغاز كردند تا براي فرونشاندن آتش بدون آسيب‌زدن به سلامت انسان يا محيط‌زيست، مواد جديدي كشف كنند.اين محققان كاورهاي بسيار نازك و انعطاف‌پذيري ساخته‌اند كه قادر به محافظت از فوم‌هاي پلاستيكي و الياف پنبه البسه در مقابل آتش است و معتقدند كه اين فناوري جديد مبارزه با آتش تقريبا بي‌خطر است. قرار است يو چين لي و جيم گرونلان، دو نفر از دانشمندان دست‌اندركار در اين خصوص، اين دستاورد را بزودي معرفي كنند.چارلز ويكي، يكي از شيميدانان دانشگاه ماركوئتي ميلواكي به‌رغم حضور نداشتن در اين پروژه مي‌گويد: اين كار جديد دانشمندان براي من بسيار چشمگير و دلگرم‌كننده است. ويكي متخصص مواد بازدارنده آتش بوده و در مورد چگونگي رفتار مواد و تعامل آنها با يكديگر تحقيق مي‌كند.طرز تهيه مواد جديد توسط گرونلان و لي درست مانند درست‌كردن لازانياست. آنها لايه‌ها را يكي در ميان قرار مي‌دهند، با اين تفاوت كه به جاي ماكاروني و پنير دانشمندان از لايه‌هاي پلاستيك و خاك رس به شكل يك در ميان استفاده مي‌كنند. خاك رس استفاده شده در اين لازانياي شيميايي همانند خاك رسي است كه در زمين به وفور يافت مي‌شود.در مراحل اوليه تحقيق، مواد توليدشده به اين شكل سازگاري چنداني با محيط‌زيست نداشت و اصطلاحا سبز نبود.بنابراين محققان تصميم گرفتند كه از پلاستيك صنعتي استفاده نكنند و در عوض از عناصر موجود در طبيعت استفاده كنند. در نهايت چيتوسان جايگزين پلاستيك در تركيب شد. چيتوسان يك تركيب پلي‌ساكاريدي است كه در پوست سخت‌پوستاني همچون ميگو و خرچنگ يافت مي‌شود.تركيب خاك رس و چيتوسان به توليد كوچك‌ترين لازانياي چيتوسان ـ رس جهان منجر شد. محققان اين تركيب بازدارنده آتش را روي فوم‌هاي استفاده شده در مبل و تختخواب آزمايش كردند.فوم‌هاي پلاستيكي بدون استفاده از ماده ضدآتش ظرف مدت ده ثانيه پس از قرار گرفتن روي شعله پروپان، ذوب‌شده و آتش مي‌گرفت. اما فوم‌هاي پوشيده شده با ماده جديد ضدآتش آسيب بسيار كمي ديده بود و فقط سطح بيروني آنها اندكي ذوب‌شد، در حالي كه داخل فوم كاملا سفيد و نرم باقي مانده بود.اين تركيب براي فوم‌هاي پلاستيكي خوب بود، اما محققان سريعا متوجه شدند كه اختراع آنها الياف ريز پنبه داخل البسه را بخوبي در برابر آتش محافظت نمي‌كند. بنابراين براي الهام گرفتن به جاي ديگري نگاه انداختند: آسمانخراش‌ها. تيرآهن‌هاي فولادي كه در اسكلت آسمانخراش‌ها استفاده مي‌شود حاوي نوعي ماده ضدحريق است.به محض رسيدن حرارت بالا به تيرآهن پوشش شيميايي موجب توليد كفي روي سطح آهن توليد مي‌شود كه به عنوان عايق عمل مي‌كند.لي و گرونلان با استفاده از لايه‌هاي متناوب كف شيميايي توانستند پوشش مناسبي براي پنبه البسه توليد كنند. مواد شيميايي به كار گرفته شده به محض حرارت ديدن كف عايقي ايجاد مي‌كردند. اما برخلاف آسمانخراش‌ها اين لايه‌ها بسيار نازك بود، به گونه‌اي كه صدهزار لايه از آنها ضخامتي به اندازه يك ورق كاغذ دارد. پس از تركيب اين مواد با تار و پود لباس و قرار دادن لباس روي آتش به مدت ده ثانيه مشاهده شد كه لباس اندكي تيره‌رنگ شد، ولي آتش نگرفت.اگرچه محققان معتقدند اين تحقيق اميدواركننده است، اما در شرايط واقعي، مدت آتش‌سوزي ده ثانيه نخواهد بود و اين مواد تنها مي‌تواند مدت كوتاهي از انتشار شعله‌هاي آتش جلوگيري كند.شايد اين مواد نتواند مدت زيادي از شيوع آتش جلوگيري كند، اما بازهم محققان معتقدند كه اين روش شروعي اميدواركننده داشته و از پتانسيل بالايي براي موفقيت برخوردار است.
.: Weblog Themes By Pichak :.