بررسی جدید محققان دانشگاه جان هاپکینز آمریکا بر روی آثار سیگارکشیدن مزمن بر ثبات وضعیتی نشان داد که استفاده‌ مزمن از سیگار بر سیستم‌های تنظیم‌کننده‌ ثبات وضعیتی، حتی در دوره‌ ترک تأثیر دارد.

 سیگارکشیدن مزمن در بسیاری موارد همراه نابسامانی‌ مصرف الکل است و حدود 60 تا 90 درصد افراد وابسته به الکلی که برای درمان رجوع می‌کنند، سیگاری مزمن هستند.

بی‌ثباتی وضعیتی در افراد الکلی مزمن نیز شایع است، زیرا سیستم‌های درگیر حفظ ثبات وضعیتی مغز آسیب دیده است.

براساس یافته‌های روایتی و تجربی، بی‌ثباتی‌های وضعیتی درحالت چشمان باز و بسته در افراد الکلیکی که برای درمان رجوع می‌کنند به فراوانی دیده می‌شود. سایر محققانی که به‌دنبال یافتن روابط میان سقوط و مصرف الکل بوده‌اند نیز افزایش احتمال سقوط را در‌ افرادی‌ که دارای سابقه‌ مشکل شرب بوده‌اند، گزارش‌کرده‌اند.

محققان می‌گویند: ارزیابی ثبات وضعیتی طی یک‌ دوره هشت ماهه‌ ترک الکل با توجه به نرخ عود که حدود 60 درصد بوده است کار کوچکی نبود. افزون براین باید آثار بالقوه مضر استفاده‌ی همزمان از سیگار طی ترک الکل نیز در‌ نظر گرفته می‌شد.

به گفته آنها این بررسی، نخستین تحقیقی است که به ارزیابی آثار سیگار‌کشیدن بر تعادل در افراد شاهد سالم وابسته‌ غیر‌الکلی اقدام کرده است.

در آغاز، انگیزه‌های سلامت عامه با‌ توجه به آثار سیگار‌کشیدن مزمن به آثار منفی این کار بر سیستم‌های اندامی کلیدی مثل آثار مرتبط با کار کرد ریه معطوف بوده است، اما در پژوهش حاضر یافته‌هایی بیشتر مورد‌ توجه بوده که بازتابی از آثار منفی بر عملکرد عصبی رفتاری در آنها وجود داشته است.

یکی از یافته‌های کلیدی این بررسی آن بود که افراد غیرسیگاری که الکل را ترک کرده بودند، از نظر مقیاس ثبات وضعیتی طی دوره‌ هشت ماهه‌ پرهیز بهبود یافته بودند. درافراد سیگاری که الکل را ترک کرده بودند، در این فاصله‌ مشابه زمانی، بهبودی قابل‌توجهی دیده نمی‌شد.

به گفته محققان، این امر حاکی از آن است که مکانیسم‌های عصبی و ادراکی مسئول ثبات وضعیتی تحت تاثیر سیگار‌کشیدن بوده‌اند و حتی پس‌ از قطع مصرف مزمن الکل ادامه داشته است. این یافته‌ برای درمان بالینی حائز اهمیت است زیرا سیگار کشیدن در افرادی که الکل را ترک کرده‌اند و در طول بهبودی از وابستگی الکل، شایع‌ است.

نتایج این بررسی در مجله Alcoholism:Clinical & Experimental Research منتشر شده است.