تا چند سال پیش اگر قصد عکاسی یا فیلم برداری از یک سوژه را داشتید، نیازمند دستانی بدون لرزش بودید. در غیر این صورت تصاویر شما چندان شفاف و واضح نبود. از همین روی شرکت های مشغول در صنعت عکاسی دیجیتال به فکر راه حلی برای حذف این لرزش های دست بر آمدند. این موضوع به ویژه در مورد گوشی های هوشمند بیشتر صدق میکند.

اخیرا برخی تولید کنندگان گوشی های هوشمند نظیر اپل، سونی و سامسونگ از تکنولوژی ایجاد ثبات در تصویر یا Image Stabilization در دوربین اصلی هوشمند های خود استفاده کرده اند. اما جریان این تکنولوژی چیست و شما به عنوان یک کاربر چه چیزی را باید در مورد آن بدانید؟

مکانیزم ایجاد ثبات در تصویر

اول باد توضیح دهیم که این مکانیز به چه صورت عمل کرده . تصویر را به ثبات میرساند. برای بسیاری ثبات در تصویر به معنی ایجاد تصاویر با کیفیت بیشتر و لرزش کمتر است. این موضوع صحیح است اما تمامی جریان را به درستی توضیح نمیدهد.

به شکل خلاصه Image Stabilization منجر به حذف و کاهش بخشهای تار و مبهم عکس در دوربین های کامپکت میشود. اهمیت وجود این تکنولوژی حتی در دستگاه هایی با تمرکز کمتر بر frame rate مانند گوشی های هوشمند بیشتر هم شده است. زیرا به بهبود کیفیت در دوربین این دستگاه ها که سرعت شات پایینی دارند کمک فراوانی میکند.

انواع تثبیت تصویر و نحوه کارکرد آن

در بیشتر دستگاه ها دو نمونه از ایجاد ثبات در تصویر وجود دارد. نوع مبتنی بر سنسور و نوع مبتنی بر لنز:

نمونه مبتنی بر لنز توسط ابزاری است که در دور لنز قرار گرفته و به شکل آزادانه ای چرخش دارد و به شکلReal-Time زاویه شات را تنظیم میکند. در دوربین های بزرگ این ابزار بسیار کاربردی است زیرا هر لنز آپاراتوس مخصوص به خود را برای این موضوع در اختیار دارد. در نتیجه میتوان حدس زد که چرا یک چنین دستگاهی قابل استفاده بر روی دوربین گوشی های هوشمند نیست:

در نتیجه باید از مکانیز ثبات در تصویر مبتنی بر سنسور در گوشی های هوشمند یاری گرفت. همانگونه که از نام آن پیدا است، این مکانیز برای ایجاد اصلاحات در تصویر به کلی وابسته به سنسور دورین است. آپاراتوس در این مکانیزم کاملا بر طبق سنسور عمل میکند و نیازمند فضای بسیار اندکی است.

اما یک نمونه از ثبات تصویر باز هم مبتنی بر سنسور اما به گونه ای دیگر وجود دارد که نام آن را باید گونه دیجیتالی از ثبات در تصویر گذاشت. به این ترتیب که پیکسل های خارج از قاب تصویر به عنوان Buffer رندر میشوند و از داده های آنها برای کاهش ابهام پیکسهای اصلی استفاده میشود. البته نتیجه در مقایسه با ثبات با استفاده از آپارتوس لنز یا سنسور چندان حرفه ای نیست اما اکنون بسیاری از سازندگان گوشی های هوشمند میان رده از این تکنولوژی برای رقابتی کردن گوشی های خود و کاهش هزینه های بهره میگیرند.

حال اگر بگوییم کدام نوع از ثبات تصویر بهتر است، باز هم پاسخ بستگی به شرایط دارد. ایجاد ثبات در تصویر به روش مبتنی بر سنسور میتواند تصاویر با کیفیت و تا حد زیادی شفاف را در یک دوربین کامپکت به شما ارائه کند. اما اگر اندازه و حجم دستگاه مورد نظر نباشد در نتیجه ثبات تصویر مبتنی بر لنز بسیار دقیق تر و بهتر عمل میکند. اما اگر در این میان بهای دستگاه نیز مورد نظر است، باید قطعا به سراغ ثبات تصویر دیجیتالی رفت.