تبادل لینک هوشمند به نظر می‌رسد سریال‌های تلویزیونی در سال‌های اخیر، با پوشاندن لباس «درام فانتزی» بر تن «ترس‌های مدرن بشریت»، سعی دارند روی آگاهی فرهنگی افراد تأثیر بگذارند. سریال «بازی تاج و تخت» (Game Of Thrones) از طبیعت بی‌رحم سیاست مدرن الهام گرفته و «مردگان متحرک» (The Walking Dead) نیز از ترس همیشگی بشر از همه‌گیر شدن یک بیماری مسری ریشه می‌گیرد.
امسال نیز سریال وستورلد به کارگردانی جاناتان نولان، در حال و هوایی از شبکه‌ی HBO پخش می‌شود که با هشدارهای ایلان ماسک و استیون هاوکینگ نسبت به خطرات هوش مصنوعی از یک طرف و نفوذ روزافزون این تکنولوژی به زندگی شخصی‌مان از طریق دستیارهای هوشمند و اتومبیل‌های خودران از طرف دیگر، ترس از هوش مصنوعی به بالاترین میزان خود در سال‌های اخیر رسیده است.
وستورلد سریال پیچیده‌ای است؛ آمیخته با معماهای رازآلود و پیچش داستانی (plot twist) که باعث می‌شود طرفداران این مجموعه ساعت‌ها در اینترنت به بحث پیرامون آن و ارائه‌ی نظریه‌های مشهور به fan theories بپردازند. تمامی این‌ها از مشخصه‌های سریالی است که ارزش دیدن دارد.
اما از آنجایی که پیچیدگی وستورلد بر خلاف مجموعه‌هایی مانند واکینگ دد یا گیم آو ترونز ریشه در تکنولوژی دارد، طرفدارانی که در این زمینه بیشتر اطلاعات داشته باشند بهتر می‌توانند این سریال آینده‌نگرانه را درک و تحلیل کنند. در این مطلب قصد داریم اختراعات و تکنولوژی‌های به نمایش درآمده در وستورلد را به تفصیل توضیح دهیم و در انتها ببینیم که چقدر تا رسیدن به آنها در دنیای واقعی فاصله داریم.
داستان وستورلد درباره‌ی یک پارک سرگرمی (theme park) مانند پارک ژوراسیک است؛ با این تفاوت که موضوع آن به جای دوران دایناسورها، درباره‌ی غرب وحشی است و جاذبه‌ی گردشگری آن هم به جای خزندگان غول‌پیکر شبیه‌سازی‌شده، روبات‌هایی (اندرویدها - androids) با ظاهری کاملا شبیه به انسان است.
بازدیدکنندگان از این پارک که میهمان (Guest) نام دارند، می‌توانند با گذراندن وقت در کنار اندرویدها، از داستان زندگی آنها لذت برده و بدون ترس از هرگونه عواقب قانونی، هر بلایی که دلشان خواست سر میزبان‌ها (Hosts) بیاورند. در طول سریال روبات‌های نگون‌بخت با دستیابی به خودآگاهی، متوجه می‌شوند که زندگی آنها تنها موضوع سرگرمی عده‌ای بازدیدکننده است. در حالی که تا همین جای کار شاید با خود فکر کنید که احتمال عملی شدن چنین سناریویی در آینده‌ای نزدیک بسیار بعید است، جالب است بدانید که بسیاری از تکنولوژی‌های لازم برای به وجود آوردن چنین پارکی همین حالا نیز وجود دارند.
۱. چاپ سه بعدی اعضای بدن
در تیتراژ آغازین سریال، هنگامی که نام بازیگران همراه با موسیقی زیبای رامین جوادی به نمایش در می‌آید، روند تولید بدن یکی از اندرویدها را مشاهده می‌کنیم. میزبان‌های انسان‌نما توسط ماده‌ای سفید رنگ و با استفاده از بازویی روباتی (شبیه بازوهای روباتیک امروزی که در صنایع خودرو از آنها استفاده می‌شود) به صورت سه بعدی پرینت می‌شود. عنبیه‌ی چشم، استخوان‌ها، عضلات و تاندون‌ها همگی به همین روش، به آهستگی و با دقتی بالا به صورت لایه لایه تولید می‌شوند. همه‌ی ما می‌دانیم که چاپ سه بعدی ممکن است، اما آیا می‌توان با استفاده از آن بدن انسان را هم چاپ کرد؟
روش چاپ سه بعدی که وستورلد از آن الهام گرفته است، یک روش معروف و در دسترس با نام «چاپ سه بعدی به روش استریو لیتوگرافی» (SLA) است. SLA فرآیند ساختی است که در آن با تمرکز لیزر ماوراء بنفش (UV) روی مخزنی از رزین فوتوپلیمر(همان ماده‌ی سفیدی که در تیتراژ وستورلد اندرویدها از آن ساخته می‌شوند)، اشیاء به صورت سه بعدی چاپ می‌شوند.
برای اینکه بتوان از این روش برای ساخت روبات‌های انسان نمای وستورلد استفاده کرد، باید هم سرعت و هم دقت فعلی آن به طرز قابل توجهی افزایش پیدا کند. بدون استفاده از نانوتکنولوژی و ساخت بافت به روش قرار دادن اتم به اتم در کنار هم، بعید است بتوانیم ساختارهایی به پیچیدگی بدن انسان را شبیه‌سازی کنیم. علاوه بر آن، به جای استفاده از رزین ذکر شده در بالا، احتیاج به استفاده از یک ماده‌ی رسانا وجود دارد تا بتوان از طریق آن پیام‌های عصبی را به عضلات مصنوعی انتقال داد.
هرچند در تیتراژ سریال صحنه‌هایی از چاپ سه بعدی اعضای بدن نیز دیده می‌شود، اما هنوز مشخص نیست که آیا اندرویدهای وستورلد واقعا ارگان‌هایی چون مغز، ریه و قلب مصنوعی نیز دارند، یا بدن آنها به شکل متفاوتی از بدن انسان‌ها کار می‌کند و انرژی آن توسط باتری‌های فوق چگال تامین می‌شود. در هر صورت به نظر می‌رسد که بافت بدن میزبان‌ها تا حد امکان برای میهمانان طبیعی طراحی شده باشد. همانطور که در قسمت‌هایی از سریال می‌بینیم، مایعی شبیه خون هم در بدن اندرویدهای وستورلد جریان دارد.
پیش‌بینی امکان و زمان رسیدن به تکنولوژی: ممکن است - آینده‌ای نه چندان دور
۲. روبات‌های انسان‌نما
اندرویدهای میزبان در وستورلد به قدری ظاهر و رفتاری شبیه به انسان‌ها دارند که در چند دقیقه‌ی اول از نخستین قسمت سریال، بیننده متوجه نخواهد شد که شخصیت تدی یکی از انسان‌های میهمان است یا روباتی میزبان.
مقاله‌های مرتبط:
در حالی که تکنولوژی امروز به ما اجازه می‌دهد روبات‌هایی بسازیم که ظاهرشان به طرز باورنکردنی واقعی باشد، اما مصنوعی بودنشان به محض اینکه به حرکت دربیایند مشخص می‌شود. با توجه به آنچه هر ساله در مسابقات روباتیک و پیشرفت‌های بوستون داینامیکس (Boston Dynamics) می‌بینیم؛ هنوز با تکنولوژی مورد نیاز برای راه رفتن طبیعی (شبیه به آنچه در سریال وستورلد می‌بینیم) بسیار فاصله داریم.
جالب است بدانید عامل محدودکننده‌ی فعلی برای رسیدن به حرکات طبیعی، ضعف دانش مهندسی مکانیک نیست، بلکه قدرت پردازشی زیاد موردنیاز برای انجام محاسبات حرکتی روبات است. با توجه به رشد تصاعدی قدرت پردازنده‌ها، احتمالا این مشکل هم در سال‌های آینده برطرف خواهد شد.
پیش‌بینی امکان و زمان رسیدن به تکنولوژی: ممکن است - آینده‌ای نه چندان دور
۳. ماشین‌های هوشمند
نولان بر خلاف اکثر آثار علمی-تخیلی مشابه که تفاوت انسان‌ها و ربات‌ها را در نوع حرکت نشان می‌دهند (برای مثال روبات C-3PO جنگ ستارگان را در نظر بگیرید که هوش سرشاری دارد، اما نمی‌تواند درست حرکت کند)، وجه تمایز انسان و اندروید را در هوش مصنوعی می‌داند.
اگر تا به حال با یک چت‌بات (chatbot) گفتگو کرده باشید، حتماً متوجه شده‌اید که هنوز تا رسیدن به هر نوع هوش مصنوعی عمومی و چند منظوره، سال‌ها فاصله داریم. نکته‌ی جالب اندرویدهای سریال وستورلد این است که آنها (حداقل تا به اینجای سریال) چندان هم هوشمند نیستند و تنها به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده‌اند که در برخورد اول، نتوان متوجه تفاوت آنها با انسان واقعی شد.
البته میزبانان در وستورلد هنوز هم بسیار باهوش‌تر از یک چت‌بات ساده هستند. آنها قادر به بداهه گویی هستند و با توجه به این نکته که از طریق تعامل با یکدیگر چیزهای جدید می‌آموزند، احتمالا از تکنولوژی «یادگیری ماشینی» نیز استفاده می‌کنند. در حقیقت این موضوع که بعد از گذشت چند وقت باید میزبان‌ها را «ریست» و حافظه‌شان را پاک کرد، نشان از این دارد که آنها می‌توانند با یادگیری چیزهای جدید، از برنامه‌ی از پیش نوشته شده‌ی خود سرپیچی کنند.
در اپیزود ۲ می‌بینیم که جمله‌ای از شکسپیر باعث می‌شود یکی از میزبان‌ها خاطره‌ی پاک‌شده‌ی خود را به یاد بیاورد. در واقع هارد کامپیوتر شما نیز چنین قابلیتی دارد. وقتی چیزی را از روی آن پاک می‌کنید، اطلاعات از روی آن پاک نشده و تنها به سیستم عامل این پیام داده می‌شود که آن منطقه‌ی خاص از هارد خالی و آماده‌ی نوشتن اطلاعات جدید است. برای همین است که نرم‌افزارهای ریکاوری به راحتی می‌توانند اطلاعات به ظاهر پاک شده را بازگردانند. اطلاعات شما تنها زمانی پاک می‌شود که روی آن داده‌ی جدید نوشته شود.
هرچند با استانداردهای کنونی هنوز فاصله‌ی زیادی تا دست یافتن به هوش مصنوعی عمومی و همه‌منظوره داریم، اما می‌توانیم قابلیت‌های موردنیاز برای میزبان‌ها را به تعدادی مسئله‌ی مجزا و قابل‌حل تقسیم کنیم. آن‌طور که در سریال نشان داده می‌شود، میزبان‌ها نسبت به دستورات صوتی و رابط‌های فیزیکی واکنش نشان می‌دهند. پس حداقل امکانات مورد نیاز برای رسیدن به هوش مصنوعی در سطح اندرویدهای وستورلد از این قرار است: سیستم پیشرفته‌ی تشخیص گفتار، تشخیص اشیا، تشخیص چهره، مقداری دانش عمومی از جهان پیرامون و موتور استدلال و بداهه گویی.
مقاله‌های مرتبط:
شاید برایتان جالب باشد که بدانید همین حالا هم مایکروسافتبه قابلیت تشخیص گفتار در سطحی بهتر از توانایی انسان دست یافته است. نکته‌ی جالب و خنده دار اما این است که با توجه به دقت ۸۰ تا ۸۵ درصدی انسان‌ها در تشخیص گفتار، در صورتی که تکنولوژی از این هم بیشتر پیشرفت کند و دقیق‌‌تر شود؛ به جای اینکه طبیعی‌تر جلوه کند، مصنوعی و شک برانگیز خواهد شد. پس باید ادراک روبات‌های چنین پارکی را در سطح انسان‌ها نگه داشت تا طبیعی به نظر برسند.
پیش‌بینی امکان و زمان رسیدن به تکنولوژی: همین حالا هم وجود دارد!
۴. تشخیص تصاویر
مقاله‌های مرتبط:
هر کسی که به اینترنت دسترسی داشته باشد حتما می‌داند که گوگل، فیسبوک و اپل همین حالا هم به پیشرفت‌های بزرگی در زمینه‌ی تشخیص تصاویر رسیده‌اند. کافی است نگاهی به قابلیت گروه‌بندی اتوماتیک تصاویر گوگل بیندازید. این قابلیت تصاویر را بر اساس افراد حاضر در آن طبقه‌بندی می‌کند؛ حتی در صورتی که این عکس‌ها مربوط به سنین مختلف یک شخص خاص باشند. میزبانان پارک تفریحی خیالی ما، باید بتوانند اشیاء را نیز به خوبی تشخیص بدهند؛ قابلیتی که ممکن است از دل پیشرفت‌های حوزه‌ی خودروهای بدون راننده بیرون بیاید.
پیش‌بینی امکان و زمان رسیدن به تکنولوژی: قطعی است - آینده‌ی بسیار نزدیک
۵. دانش نامحدود
در اختیار داشتن دانش از جهان پیرامون به منظور به دست آوردن توانایی «درک واقعی» ضروری است. این که میزبان بتواند بگوید «این تصویر یک سیب است، نه یک پرتقال» کافی نیست. او باید بداند که آب پرتقال معمولا با صبحانه نوشیده می‌شود، سیب نمادی از گناه اولیه‌ی بشریت است و همچنین از هیچکدام از این دو میوه در تهیه‌ی سالاد شیرازی استفاده نمی‌شود.
مقاله‌های مرتبط:
دانشمندان IBM رسیدن به این نوع از دانش را ماموریت اصلی خود قرار داده‌اند و کامپیوتر Watson نیز نتیجه‌ی سال‌ها تلاش و تحقیق آنها روی این موضوع است. حتما تا به حال درباره‌ی پیروزی واتسون بر رقبای انسانی در مسابقات مختلف شنیده‌اید. در حال حاضر، دیتابیس واتسون تنها نیاز به برنامه نویسی دارد و با گذشت زمان، شاهد ظهور اندرویدهایی خواهیم بود که می‌توانند به مجموعه‌ای تقریبا نامتناهی از دانش دسترسی داشته و آن را واقعا «درک» کنند.
پیش‌بینی امکان و زمان رسیدن به تکنولوژی: قطعی است - آینده‌ی بسیار نزدیک
۶. بداهه و ابتکار
تفاوت بسیار زیادی بین «پاسخ‌های از پیش برنامه‌ریزی شده» و «قابلیت بداهه گویی» وجود دارد. پاسخ‌های برنامه‌ریزی شده بسیار آسان هستند؛ همین حالا نیز می‌توان روبات‌ها را طوری برنامه ریزی کرد که روی استیج یک نمایشنامه را اجرا کرده و موقعی که شخص مقابل دیالوگی می‌گوید، به راحتی جواب او را (که از پیش در نمایشنامه آمده) حتی بهتر از یک انسان بدهند. به طرق مشابه می‌توان روباتی را برنامه ریزی کرد که با استفاده از پیانو آثار کلاسیک بنوازد. چیزی که این قبیل کارها به شدت سخت‌تر است، دادن قابلیت بداهه گویی یا بداهه نوازی به روبات‌ها است.
در حال حاضر، چت‌بات‌ها با استفاده از لیستی از جواب‌های متفاوت، این توهم را در انسان ایجاد می‌کنند که به صورت بداهه به سوالات پاسخ می‌دهد. البته همین حالا هم تا حدی توانسته‌ایم قابلیت بداهه گویی به کامپیوترها بدهیم. وقتی آلفا گو (AlfaGo، پروژه‌ی یادگیری عمیق ماشینی گوگل) در نبرد با انسان‌ها توانست استاد بازی Go را شکست بدهد، از ابتکار و حرکات بداهه استفاده کرده بود؛ چرا که تعداد حالات ممکن بازی Go از تعداد ستاره‌های موجود در عالم بیشتر است و در نتیجه برنامه ریزی برای آن تقریبا غیر ممکن خواهد بود. به جای این کار، محققان گوگل با استفاده از یک شبکه‌ی عصبی عمیق، به آلفاگو اجازه دادند تا با مطالعه روی هزاران بازی دیگر، خودش بتواند خودش را آموزش بدهد.
تنها عیب این روش این است که محققان نمی‌توانند نحوه‌ی عمل یا جهش بداهه‌ی این ماشین‌های هوش مصنوعی را کنترل کنند، درست شبیه وستورلد!
حال این سوال پیش می‌آید که اگر همین الان هم به قابلیت تشخیص گفتار در حد انسان رسیده‌ایم، تصاویر نیز توسط کامپیوترها تقریبا در سطحی مشابه انسان تشخیص داده می‌شوند و شبکه‌های عصبی عمیق نیز قابلیت بداهه گویی دارند، پس چرا، چرا بشر پارک اندرویدی مشابه وستورلد نمی‌سازد؟
عامل محدود کننده، همانطور که پیش‌تر اشاره شد، توان محاسباتی است. قدرت پردازشی مورد نیاز برای ساخت چنین شبکه‌ی عصبی عظیمی، فوق‌العاده زیاد است. در دنیای خیالی وستورلد، احتمالا بشر توانسته است با پیشرفتی خارق‌العاده (مثلا دستیابی به رایانش کوانتومی)، توان پردازشی خود را به طرز قابل توجهی افزایش دهد. پس برای رسیدن به تکنولوژی ساخت روبات‌های خلاق و مبتکر، باید از سد قدرت پردازشی عبور کنیم.
پیش‌بینی امکان و زمان رسیدن به تکنولوژی: ممکن است - آینده‌ای نه چندان دور
۷. کامپیوترها
در حالی که تمرکز اصلی سریال وستورلد روی اندرویدهای انسان‌نما و ماجراهای پیرامون پارک است، قلمروی دنیای خیالی مجموعه بسیار فراتر از این حرف‌ها است و شامل پیشرفت تکنولوژی در همه‌ی ابعاد زندگی می‌شود.
در دنیایی که بر مبنای تکنولوژی بنا شده باشد، سؤال اصلی این است که کامپیوترها به چه شکلی خواهند بود؟ در دنیای واقعی ما، کامپیوترها با گذشت زمان از دستگاههای غول‌پیکری که یک ساختمان کامل را اشغال می‌کردند، به سوپر کامپیوترهایی که در جیب جا می‌شوند (اسمارت‌فون‌ها) تبدیل شده‌اند.
در دنیای وستورلد اما کامپیوترها را هم در ابعاد بزرگ و هم در اندازه‌های کوچک می‌بینیم؛ کامپیوترهای عظیم‌الجثه در اتاق کنترل پارک وستورلد و کامپیوترهایی شبیه به تبلت در حین فرآیند تعمیر و نگهداری ربات‌ها استفاده می‌شوند.
اما از دنیای تخیلی وستورلد که بگذریم، در آینده نیز احتمالا کامپیوترهایی با ابعاد مختلف خواهیم داشت. شاید بتوانیم در آینده کامپیوترهایی با قدرت ابرکامپیوترهای امروزی را در ابعادی کوچک مانند تلفن همراه جا بدهیم (همانطور که تلفن‌های هوشمند فعلی از لحاظ قدرت پردازشی با ابرکامپیوترهای قدیمی برابری می‌کنند)، اما هرچقدر ابعاد کامپیوترها بزرگتر باشد، قدرت آنها بیشتر خواهد بود و آینده نیز از این قاعده مستثنا نیست.
یکی از جنبه‌های جالب تکنولوژی‌های به نمایش درآمده در وستورلد، تبلت‌هایی است که می‌توانید آنها را تا بزنید و داخل جیبتان بگذارید. شاید رسیدن به این تکنولوژی به نظرتان بعید بیاید، اما جالب است بدانید لنوو در حال طراحی تلفن هوشمند تاشویی است که اگر آن را باز کنید، به تبلت تبدیل می‌شود. تاریخ عرضه‌ی این محصول به بازار نیز سال ۲۰۱۷ است.
پیش‌بینی امکان و زمان رسیدن به تکنولوژی: همین حالا هم وجود دارد!
۸. زمین‌سازی (Terraforming)
پارک تفریحی وستورلد به مساحت زیادی از زمین واقعی نیاز دارد. در واقع بخشی از جاذبه‌ی پارک این است که موقعیت‌های جذاب و جدیدی برای سرگرمی میهمانان خود ایجاد می‌کند. علاوه بر اینکه میزبانان (اندرویدها) مرتبا تعویض می‌شوند و داستان‌های جدیدی در این دنیای مصنوعی برای تجربه کردن به وجود می‌آورند، چشم‌انداز و طبیعت پارک نیز دائما در حال تغییر است.
در اپیزود چهارم این مجموعه می‌بینیم که یک وسیله‌ی ساخت‌وساز به اسم Ultra-Digger زمین قسمتی از وستورلد را خراب می‌کند تا با از بین بردن رستورانی با قدمت ۴۰ سال، خط داستان جدیدی در پارک ایجاد کند. خوشبختانه یا متأسفانه، این تکنولوژی به شدت واقعی است و همین حالا هم در معادن زغال‌سنگ از آن استفاده می‌شود.
پیش‌بینی امکان و زمان رسیدن به تکنولوژی: همین حالا هم وجود دارد!
معما ادامه دارد ...
همانطور که در سریال وستورلد اشاره می‌شود، «انسان‌ها حیوانات قصه گویی هستند که در هر چیزی به دنبال الگو (pattern) می‌گردند».
یکی از غرایز تکاملی ما انسان‌ها این است که برای اشیاء پیرامون‌مان شخصیت قائل می‌شویم. در طول تاریخ اجداد ما فکر می‌کردند که حیوانات، سیاره‌ها، ستارگان و حتی آب‌وهوا دارای درک و شعور انسانی هستند. بشر تا زمانی که فکر می‌کرد قربانی نکردن یک دختر باکره موجب خشم خدای باران خواهد شد، نمی‌توانست پیشرفت کند. برای همین بود که دانشمندان با تمرین به خود آموزش دادند تا با این غریزه مبارزه کنند. البته این نادیده گرفتن درک و شعور اجسام بی‌جان در وستورلد باعث می‌شود که هم دانشمندان و هم میهمانان از هوش و خودآگاهی در حال ظهور میزبانان غافل شوند.
هنوز مشخص نیست که اندرویدهای وستورلد واقعا هوشمند شده‌اند یا این رفتار جدیدشان هم نتیجه‌ی جانبی برنامه‌نویسی ما انسان‌ها است. به هر حال، نتیجه‌ای که باید از این سریال گرفته شود، روشن است؛ ما باید خود را برای رسیدن اجتناب‌ناپذیر چنین آینده‌ای آماده کنیم. برای شروع می‌توان به ماهیت هوش -چه طبیعی و چه مصنوعی- بیاندیشیم یا حتی با گذاشتن خود به‌جای «میزبانان»، سعی کنیم تا به درک بهتری از هوش مصنوعی برسیم.
دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف موفق به طراحی و ساخت ربات زیرآبی شدند که تنها با سه کیلوگرم وزن به انجام نظارت بر عملیات دریایی در زیر آب می‌پردازد.
حسین مختاری، مجری طرح پژوهشی ربات SUT از برگزیدگان بخش ربات‌های زیر سطحی (دانشجویی) دومین جشنواره ملی دریا مسیر پیشرفت با توضیحی در خصوص ربات‌های زیر سطحی ROV اظهار کرد: در واقع این ربات‌ها یک وسیله نقلیه بدون سرنشین و پویشگر کنترل از راه دور هستند که به اپراتور این امکان را می‌دهند عملیات مورد نظر را در اعماق آب کنترل و هدایت کند.
وی افزود: کاربرد این فناوری در زمینه بازرسی زیرآبی است و انجام عملکردهای متنوع در اعماق آب را ممکن می‌کند. این ربات‌ها در بسیاری از ماموریت‌های زیر آب جایگزین غواص می‌شوند و خطر حوادث کار در اعماق دریا را کاهش می‌دهند.
مجری طرح خاطرنشان کرد: این ربات با همکاری دانشجویان برق، مکانیک و مهندسی دریای دانشگاه صنعتی شریف در زمان اندکی ساخته شد که قابلیت نصب سنسورهای مختلف بر روی آن وجود دارد و همچنین امکان بازرسی و فیلم‌برداری به صورت زنده با استفاده از این دستگاه وجود دارد.
وی تصریح کرد: وزن کم، جابجایی آسان و قابلیت نصب سنسورهای مختلف و امکان فیلم‌برداری از جمله مهمترین قابلیت‌های این ربات زیر سطحی است. همچنین این ربات می‌تواند به جای غواص‌ها زیر آب برود.
بر اساس اعلام روابط عمومی معاونت علمی‌وفناوری ریاست‌جمهوری، دومین جشنواره ملی «دریا، مسیر پیشرفت» به همت ستاد توسعه فناوری و نوآوری صنایع دانش‌بنیان دریایی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری از 17 تا 19 آبان ماه امسال در محل باغ موزه دفاع مقدس برگزار شد که تیم SUT در بخش مسابقات دانشجویی ربات‌های زیر سطحی ROV مقام دوم را کسب کرد.
مردم زمین فردا شب(دوشنبه) می‌توانند شاهد بزرگترین و درخشانترین ابرماه در 70 سال اخیر باشند.
به نقل از گاردین، در این رویداد نادر، ماه به نزدیکترین فاصله خود از زمین یعنی تا 356 هزار و 506 کیلومتری سیاره خواهد رسید و از این رو، ناسا آن را "اَبَر ماه" خارق‌العاده خوانده است.
این پدیده که پیش از این در سال 1948 رخ داده بود، تا 18 سال آینده اتفاق نخواهد افتاد و فرصت بعدی مشاهده آن 25 نوامبر 2034 خواهد بود.
فردا ماه در زمان حضیض خود که نزدیکترین فاصله آن با زمین است، حدود 14 درصد بزرگتر از زمان عادی خواهد بود. همچنین به دلیل نزدیک بودن زمین به خورشید در این زمان از سال، پدیده ابرماه از درخشش بیشتری برخوردار خواهد بود.
به گفته ستاره‌شناسان، این ابرماه برای چند روز ادامه خواهد داشت و بهترین حالت برای مشاهده آن، خروج از آلودگی‌های نوری شهر و تماشای این پدیده در خارج شهر است. این پدیده شاید برای مردم عادی چندان محسوس نباشد، اما ستاره‌شناسان می‌توانند با دوربین‌ها و لوازم خاص خود از این رویداد نادر لذت ببرند.
این پدیده فردا عصر در ساعت 17:22 در تهران قابل مشاهده خواهد بود.
تحقیقات جدید به ارائه جزئیات بیشتری در مورد فرودگر بیگل 2 آژانس فضایی اروپا پرداخته که در سال 2003 به مریخ ارسال شده بود.
به نقل از اسپیس، محققان اکنون می‌گویند که این کاوشگر برخلاف تصورات قبلی، فرود موفقی بر روی سیاره سرخ داشته و حتی ماموریت خود را نیز آغاز کرده بود، اما به دلیل ناموفق بودن استقرار پنل‌های خورشیدی، ارتباطی از آن در زمین دریافت نشد.
تردیدها باعث شده بود تا دلیل واقعی ناموفق شدن این کاوشگر در تماس با زمین مشخص نشود و تا پیش از این معلوم نبود که بیگل 2 بر روی مریخ فرود آمده یا منفجر شده است.
اکنون دانشمندان دانشگاه لستر مدعی شده‌اند که توانسته‌اند گامی به کشف حقیقت نزدیک شوند.
به گفته محققان، یک تکنیک تحقیقاتی نوآورانه باعث این نتیجه‌گیری شده که بیگل 2 سقوط نکرده، بلکه به خوبی روی سطح مریخ فرود آمده و بیشتر پنل‌های خورشیدی‌اش را مستقر کرده است.
این دانشمندان که قصد دارند به زودی یافته‌های خود را منتشر کنند، مدعی شده‌اند که تحلیل آنها حاوی همه داده‌ها از زوایای مختلف خورشید برای اثبات این قضیه است.
آنها می‌گویند: این تحقیق تایید کرده که فرآیندهای ورود، نزول و فرود برای بیگل 2 به شکل مورد انتظار رخ داد و این فرودگر در روز کریسمس سال 2003 با موفقیت روی سیاره سرخ قرار گرفته بود.
اما به دلایلی تایید نشده، ارتباط آن با زمین حتی پس از فرود مسدود شد که یک دلیل احتمالی آن می‌تواند استقرار ناقص پنل‌های خورشیدی باشد. شاید با وجود استقرار سه پنل، آنتن RF آن نتوانسته از طریق پنل مستقر نشده چهارم به انتقال داده بپردازد.
تحقیقات احیا شده برای رفع خطای ارتباطات این کاوشگر توسط پرفسور مارک سیمز، مدیر سابق ماموریت بیگل 2 در دانشگاه لستر آغاز شد. وی تحقیقات "بازتاب نور خورشید" را آغاز کرد که تصاویر واقعی و شبیه‌سازی شده فضاپیمای گمشده را منطبق می‌کرد.
سیمز با همکاری محققان دانشگاه مونتفورد، مدل جدیدی برای درک بیشتر در مورد تنظیمات مختلف فرودگر روی سطح مریخ طراحی کردند. وی همچنین از نرم‌افزار تجاری مدل‌سازی سه‌بعدی، جلوه‌های بصری و شبیه سازی برای ارتقای تحلیل استفاده کرد.
مدل سه‌بعدی فرودگر بیگل 2 به بررسی بازتاب دقیق نور خورشید مجازی دانشمندان کمک کرد.
به گفته محققان، تحقیقات بازتابی تایید کرده که انتقال آنتن احتمالا توسط یکی از پنل‌ها که به خوبی مستقر نشده بود، مختل شده است.
فضاپیمای بیگل 2 که در سال 2003 به مریخ پرتاب شده بود بخشی از ماموریت مارس اکسپرس آژانس فضایی اروپا بود که هنوز در مدار مریخ گردش می‌کند.
این کاوشگر در 19 دسامبر 2003 از مدارگرد مارس اکسپرس جدا شد و یک هفته بعد قرار بود در روز کریسمس روی مریخ فرود بیاید اما هیچ سیگنالی بعد از آن دریافت نشد. تا حدود یک دهه بعد تصور می شد که این کاوشگر گم شده است، اما مدارگرد شناسایی مریخ ناسا در سال 2014 تصاویری از سطح سیاره سرخ ثبت کرد که نشان می‌داد بیگل 2 واقعا روی سطح آن فرود آمده بود.
محققان خوشبین هستند که شاید این کاوشگر در سطح مریخ در حال کار باشد.
دانشمندان موفق به تولید سلول‌های قلبی شدند که می‌تواند سخت تر، سریع تر و قوی تر از هر فناوری فعلی ضربان داشته باشد.
به نقل از دیلی میل، یک تیم از موسسه گلدستون در سان فرانسیسکو، 5500 ماده شیمیایی مختلف را قبل از شناسایی دو ماده که می‌تواند بافت اسکار(جای جراحت) را به عضله سالم قلب تبدیل کند مورد آزمایش قرار دادند.
به گفته محققان این پژوهش، این پیشرفت می‌تواند به چشم اندازی برای بیماران جراحی قلب تبدیل شود.
نارسایی قلبی در حدود5.7 میلیون آمریکایی را مبتلا کرده و هزینه‌ای بالغ بر 30.7 میلیارد دلار را در هر سال به این کشور تحمیل کرده و در حال حاضر هیچ درمانی هم ندارد.
پس از حمله قلبی، بافت همبند در محل آسیب، اسکار تشکیل داده و سبب نارسایی قلبی می‌شود.
وقتی عضله قلب آسیب دیده باشد، بدن قادر به ترمیم سلول‌های مرده و آسیب دیده نخواهد بود.
دانشمندان گلدستون با تبدیل یک نوع از سلول بالغ به دیگری در قلب، قادر به بازسازی سلول‌های عضلانی در موش‌ها شدند.
این پیشرفت بدان معنی است که دانشمندان روزی قادر به درمان نارسایی قلبی خواهند بود.
جراحان در روش‌های کنونی سلول‌های بافت همبند را با استفاده از پروتئین‌های خاصی به سلول‌های عضله قلب تبدیل می‌کنند. اما معمولا تنها 10 درصد از سلول‌های بافت اسکار به عضله تبدیل می‌شوند.
اما در این روش جدید محققان کشف کردند که مهار شیمیایی دو مسیر بیولوژیکی فعال باعث بهبود سرعت، کمیت و کیفیت سلول‌های قلب خواهد شد.
به گفته محققان این پژوهش در موسسه گلدستون، نارسایی قلبی بسیاری از مردم در سراسر جهان را مبتلا کرده و ما هنوز یک درمان موثر برای بیماران مبتلا به این بیماری نداریم و ما امیدواریم که با ترکیب ژن درمانی و دارو درمان‌های بهتری را برای بیماران مبتلا به این بیماری ویرانگر کشف کنیم.
دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیگو با همکاری ابراهیم فراتی، محقق ایرانی، نخستین دستگاه میکروالکترونیک فاقد نیمه رسانا را ساخته‌اند که با لیزر کنترل شده و از الکترون‌های آزاد استفاده می‌کند.
به نقل از انگجت، این دستاورد می‌تواند به ساخت پنل‌های خورشیدی بهتر و دستگاههای میکروالکترونیک(تراشه) سریع‌تر منجر شود که حامل نیروی بیشتری هستند.
نیمه‌رساناهای مبتنی بر سیلیکون و مواد دیگر بسیار عالی بوده و به بشر در کوچک‌سازی میلیاردها ترانزیستور تا اندازه‌های چند سانتی‌متری کمک کرده‌اند. با این‌حال آنها محدودیت‌هایی هم دارند.
این تراشه جدید فاقد نیمه رسانا می‌تواند توسط یک مبنع برق ولتاژ پایین یا یک منبع لیزری با نیروی کم تحریک شود. در مقابل، نیمه رساناها به محرک بزرگ خارجی برای شروع جریان الکترون‌ها نیاز دارند.
سرعت الکترون با مقاومت مواد نیمه‌رسانا محدود می‌شود و به ارتقای انرژی برای جریان یافتن آنها از میان شکاف باند ایجاد شده در اثر خواص عایق نیمه‌رساناهایی مانند سیلیکون نیاز است.
محققان به منظور حذف همه موانع رسانایی، الکترون‌های دارای جریان آزاد در فضا را جایگزین نیمه‌رساناها کردند.
این تراشه از متاماده ساخته شده و دارای سطح مهندسی شده‌ای موسوم به متاسطح است که در بالای یک ویفر سیلیکونی قرار گرفته و لایه دی‌اکسید سیلیکون آن مانند یک حائل عمل می‌کند. نوارهای موازی از طلا در این متاسطح می‌توانند ولتاژ پائین برق و لیزر را برای تحریک میدان‌های الکتریکی شدید جذب کنند.
به گفته ابراهیم فراتی، فارغ‌التحصیل دانشگاه علم وصنعت ایران و محقق دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیگو، این دستگاه به ارائه الکترون بیشتر برای کار می‌پردازد.
این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شده است.
فیسبوک به خرید رمزهای عبور هک شده از بازار سیاه می‌پردازد تا ایمنی کاربران خود را حفظ کند.
به نقل از گیزمودو، امنیت اینترنتی همیشه یکی از نگرانی‌های اصلی ذی‌نفع‌های عصر دیجیتال بوده است. میلیاردها کاربر در رسانه‌های اجتماعی مختلف عضو هستند که حاوی اطلاعات کاربری، اطلاعات شخصی، پیام‌ها و تصاویر شخصی آنها هستند.
فیسبوک برای ایمن نگه داشتن حساب کاربران خود، رمزهای عبور هک شده را از بازارهای سیاه خریداری می‌کند. این شرکت بصورت 24 ساعته در تلاش برای حفظ امنیت کاربران و جلوگیری از هک شدن یا سرقت داده‌ها است. این امری انکارناپذیر است که سرقت داده‌ها در اینترنت بسیار متداول بوده و تاکنون بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند یاهو و گوگل را نیز تحت تاثیر قرار داده است.
در حال حاضر ماهانه بیش از 1.71 میلیارد کاربر در سراسر جهان در فیسبوک فعالیت می‌کنند. این شرکت باید داده‌های هر کاربر را مدیریت کرده و همچنین از امنیت حساب‌های آنها حفاظت کند. استفاده مجدد از رمزهای عبور قدیمی و انتخاب ارقام ضعیفی مانند 12345 یا خود کلمه پسورد به عنوان رمز عبور باعث می‌شود تا حساب‌ها در برابر هک آسیب‌پذیر شوند.
در حال حاضر سایت‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای ضد حمله از این مساله اجتناب می‌کنند. تجارت رمزهای عبور هک شده در بازارهای سیاه نشان می‌دهد که بسیاری از کاربرها از رمز عبور ضعیف استفاده می‌کنند.
این رمزهای عبور به این خاطر خریداری می‌شوند تا با پسووردهای کدگذاری شده مورد استفاده در سایت فیسبوک ارجاع متقابل داده می‌شوند. این رسانه سپس به دهها میلیون کاربر خود اطلاع می‌دهد که رمزهای عبور آنها ضعیف بوده و باید برای امنیت بیشتر تغییر یابند.
علاوه بر آن، فیسبوک ابزاری را برای کاربرانش فراهم کرده تا بتوانند امنیت حسابشان را بیشتر و حریم خصوصی خود را حفظ کنند. برخی از این ابزارها شامل احراز هویت دو مرحله‌ای، شناسایی چهره دوستان و الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای بررسی فعالیت‌های جعلی در حساب کاربران هستند.
عضو هیات علمی دانشکده فیزیک دانشگاه یزد گفت: در تاریخ ۱۴ نوامبر ۲۰۱۶ مطابق با ۲۴ آبان ماه ۱۳۹۵، ماه در نزدیکترین فاصله خود تا زمین قرار خواهد گرفت و رویداد ماه افروختگی (ابرماه) در ساعت ۱۷:۲۲ به وقت ایران روی خواهد داد.
دکتر محمدعلی حداد با اعلام این خبر اظهار کرد: در سال جاری ساکنین زمین در ماه‌های آبان و آذر، شاهد پدیده نادر ماه افروختگی (ابر ماه) خواهند بود.
وی با بیان این که این رویداد زمانی رخ خواهد داد که ماه در نزدیکترین فاصله در مدار چرخش خود به دور زمان قرار گیرد، افزود: ماه بدر زمانی قابل مشاهده است که ماه، زمین و خورشید در یک راستا قرار گیرند که در این شرایط نیمه‌ای از قمر زمین (ماه) که همواره به سمت زمین قرار دارد، مشاهده می‌شود.
حداد تصریح کرد: ماه کامل (ماه بدر ) در آبان و آذر ماه امسال زمانی شکل می‌گیرد که ماه در نقطه حضیض مداری خود به دور زمین مواقع شده است و در این میان، ماه در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۶ مطابق با ۲۴ آبان ماه ۱۳۹۵ در نزدیکترین فاصله خود تا زمین قرار خواهد گرفت و این رویداد که از آن به عنوان ماه افروختگی یاد می‌شود، در ساعت ۱۷:۲۲ به وقت ایران روی خواهد داد.
به گفته وی، ماه بدر در این زمان نزدیکترین و روشن‌ترین ماه از تاریخ ششم فروردین ماه ۱۳۲۷ هجری شمسی است که ساکنین زمان مشاهده چنین ماه بدری را تا تاریخ ۳ آذرماه سال ۱۴۱۳ هجری شمسی تجربه نخواهند کرد. روشنایی ماه در این زمان ۳۰ درصد روشنتر و اندازه ظاهری آن ۱۴ درصد بزرگتر از ماه بدر در حالت عادی است.
وی اظهار کرد: به افق شهر یزد، ماه در فاصله ۳۵۶ هزار و ۶۵۶ کیلومتری خود تا زمین در شامگاه ۲۴ آبان ماه در ساعت ۱۷:۰۷ (در شرق) طلوع و در ساعت ۵:۴۴ بامداد روز ۲۵ آبان ماه غروب خواهد کرد.
حداد یادآور شد: مشاهده ماه در این زمان به کمک چشم غیر مسلح و همچنین با استفاده از ابزارهای نجومی همچون دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک و مناسب بسیار جذاب خواهد بود.
پژوهش جدید محققان دانشگاه "اکستر" انگلیس نشان داده که فیزیکدانان با وجود آموزش‌هایی که در زمینه ریاضیات پیشرفته دیده‌اند از تحققیات ریاضیاتی دوری می‌کنند.
به نقل از زی‌نیوز، این تحقیق که در مجله Physics منتشر شده، حاکی از آن است که فیزیکدانان به نظریه‌های مملو از جزئیات ریاضیاتی توجه کمتری نشان می‌دهند.
محققان با استفاده از تحلیل آماری استنادات به 2000 مقاله یک مجله مهم فیزیک دریافتند که مقالات حاوی تعداد معادلات ریاضی زیاد، کمتر مورد ارجاع فیزیکدانان دیگر قرار می‌گیرند.
به گفته آنها، این مساله بسیار مهم است زیرا نشان می‌دهد که ممکن است بین نظریه ریاضی و کار تجربی یک قطع ارتباط وجود داشته باشد و می‌تواند نشانگر مانع بزرگی برای پیشرفت‌های علمی مختلف باشد.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که بهبود آموزش فارغ‌التحصیلان علوم کمکی نخواهد کرد زیرا دانشجویان فیزیک پیش از فارغ‌التحصیلی در زمینه ریاضیات آموزش های لازم را دیده‌اند.
محققان تصور می‌کنند که راه‌حل آن در ارتباط شفاف‌تر کارهای بسیار تخصصی و فنی نهفته است؛ برای مثال، زمان کافی برای توضیح معنی معادله صرف شود.
رییس مرکز تحقیقات مواد دندانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد از ساخت ماده دندانی نانوسیلر در این مرکز تحقیقاتی خبر داد و گفت: این طرح پژوهشی مربوط به گروه اندوی دانشکده دندانپزشکی است که براساس آخرین زمان‌بندی‌های صورت گرفته تا پایان سال جاری مجوزهای تولید آن را کسب خواهیم کرد.
دکتر حسین باقری در ارائه گزارش جامع سه ساله مرکز تحقیقاتی مواد دندانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با تاکید بر این نکته که این مرکز در سال ۱۳۸۹ کار خود را آغاز کرده است، گفت: موافقت اصولی این مرکز در سال ۱۳۹۱ از سوی شورای گسترش وزارت بهداشت دریافت شد.
وی به توان این مرکز تحقیقاتی در کاربردی کردن دانش تولیدی ایجاد شده اشاره و ابراز داشت: در حال حاضر توانسته‌ایم مجوزهای تولید یک محصول (ماده‌ای در درمان ریشه دندان) را دریافت و در مراحل آخر به سرانجام رساندن این موفقیت که مربوط به گروه اندوی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه است رسیده‌ایم.
دکتر باقری بیان داشت: در حال حاضر با حمایت و انجام آزمون‌های کیفی محصول و کسب تاییدهای مورد نیاز، مجوز لازم از سوی یک شرکت دانش بنیان جهت تولید این ماده گرفته شده و این شرکت اکنون در پژوهشکده بوعلی دانشگاه مستقر است و به زودی این موفقیت عملیاتی و بر روی نمونه انسانی آزمایش می‌شود.
رییس مرکز تحقیقات مواد دندانی یادآور شد: براساس آخرین زمان‌بندی‌های صورت گرفته تا پایان سال‌جاری مجوزهای تولید این ماده دندانی (نانوسیلر HTND) را کسب خواهیم کرد که تولید این محصولات در داخل کشور می‌تواند نام ایران را در کنار تولیدکنندگان مواد دندانپزشکی همچون کشورهای هند و برزیل قرار دهد.
دکتر باقری از اجرای دو طرح محصول محور در حوزه دندانپزشکی اطفال نیز خبر داد و گفت: در این طرح‌ها تلاش می‌شود مواد پوشش‌دهنده پالپ و خمیرهای پالپکتومی که در پزشکی اطفال مورد استفاده قرار می‌گیرد به مرحله تولید برسد.
وی از راه‌اندازی واحد سنتز مرکز تحقیقاتی مواد دندانی خبر داد و گفت: در حوزه دیگر راه‌اندازی واحد سنتز بیومتریال (Biomaterial) مرکز را دنبال می‌کنیم و در این راستا حمایت‌های معاونت پژوهشی دانشگاه را به خوبی در کنار خود داریم.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مطرح کرد: واحد سنتز مرکز تحقیقاتی مواد دندانی در بخشی از آزمایشگاه مرکز راه‌اندازی و تلاش داریم تا برنامه تولیدات محصول محور خود را در این واحد انجام دهیم.
رییس مرکز تحقیقاتی مواد دندانی خاطرنشان کرد: از ساخت بزاق مصنوعی، محلول‌های ایجاد پوسیدگی تا ساخت مواد سرامیکی(هیدروکسی آپاتیت با تک‌های مختلف) که دنیایی از تحقیقات به شمار می‌رود را در واحد سنتز دنبال و به سرانجام خواهیم رساند.
دکتر باقری از طراحی چسب‌های دندانی خبر داد و اظهار داشت: این توانایی بر پایه فیلترهای هیدروسکی آپاتیت که جزو معدنی موجود در دندان و استخوان است ساخته می‌شود و در ادامه ساخت کامپوزیت‌هایی که پیش از این در خصوص خواص آن به پژوهش پرداخته بودیم را در برنامه داریم.
وی تصریح کرد: تمامی این طرح‌ها در قالب طرح‌های تحقیقاتی، پایان نامه‌ها، طرح‌های اولویت دار هدفمند معاونت پژوهشی و منابع موجود به اجرا در آمده است.
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، وی در بخش دوم صحبت‌های خود به ارائه اطلاعاتی در خصوص مرکز تحقیقاتی مواد دندانی پرداخت و ابراز داشت: در این مرکز همراهی ۱۰ عضو شورای عالی در کنار فعالیت‌های تحقیقاتی ۳۸ عضو هیات علمی آموزشی و دو عضو هیات علمی پژوهشی؛ توانسته است پتانسیل پژوهشی بسیار خوبی را در اختیار ما قرار دهد.
رییس مرکز تحقیقاتی مواد دندانی به اهداف تاسیس و راه اندازی این مرکز تحقیقاتی اشاره و تصریح کرد: جذب عضو هیات علمی از دیگر رشته‌ها در چارچوب قوانین موجود در دانشگاه از اهداف اصلی ایجاد این مرکز تحقیقاتی است تا بتوانیم به توسعه تحقیقات در رشته مواد دندانی برسیم.
دکتر باقری تاکید کرد: رشته مواد دندانی یک تخصص بین‌رشته‌ای است و محدود کردن آن در حوزه دندانپزشکی در حقیقت محدود کردن دانش گسترده مواد دندانی به شمار می‌رود که در صورت ناتوانی ما در ایجاد همکاری‌های بین‌رشته‌ای، پتانسیل زیادی از دانش و علم در این تخصص را از دست داده‌ایم.
رییس مرکز تحقیقاتی مواد دندانی ادامه داد: با پیگیری‌های در دست انجام، امیدواریم از نیروهای متخصص غیر دندانپزشک به صورت عضو هیات علمی پژوهشی، دانشجویان PHD پژوهشی، محققان آزاد و طراح پژوهشی جذب نیرو داشته و در واقع با امکانات این مرکز بتوانیم دانش این افراد را جهت توسعه علم در اختیار مرکز قرار دهیم.
دکتر باقری در بخش دیگری از این گزارش دستیابی به تحقیقات محصول محور را خروجی مورد نظر خود در این مرکز تحقیقاتی عنوان کرد و اظهار داشت: ما باید بتوانیم پس از انجام یک سلسله تحقیقات منسجم؛ موفق به تولید محصول شویم و تنها به تولید مقاله و تحقیق اکتفا نخواهیم کرد.
وی مطرح کرد: برخی فعالیت‌ها در این مرکز تحقیقاتی مربوط به دانشجویان و طرح‌های تحقیقاتی این قشر از دانشگاه است که البته اساتید در حوزه مواد دندانی در کنار رزیدنت‌ها و دانشجویان، جهت به ثمر نشستن این طرح‌ها تلاش می‌کنند.
رییس مرکز تحقیقاتی مواد دندانی متذکر شد: در واقع در مرکز تحقیقاتی مواد دندانی با دو دسته تحقیقات روبه رو هستیم، دسته اول مربوط به شناسایی موادی است که در بازار در حال استفاده مداوم در کلینیک‌ها است که شناسایی خواص و اعمال تغییرات در این مواد مورد توجه است.
دکتر باقری ادامه داد: شناخت تکنیک‌های درمانی و چگونگی به کار بردن این مواد در داخل دندان نیز درخصوص موادی که در بازار مورد استفاده قرار می‌گیرد نیز در این دسته از تحقیقات جای می‌گیرند.
وی تمرکز عمده مرکز تحقیقاتی مواد دندانی را متوجه دسته دوم تحقیقات دانست و خاطرنشان کرد: در این دسته که نگاه توسعه‌ای مرکز تحقیقاتی را نیز در بر گرفته است؛ عمده تمرکز و تلاش ما در خصوص آن دسته از مواد دندانی است که ساخت آنها مدنظر می‌باشد.
رییس مرکز تحقیقات مواد دندانی بیان کرد: سیاست کشور در حال حاضر از منظر اقتصادی بر اقتصاد مقاومتی بنا گذاشته شده و از نگاه اشتغال نیز براساس تاکیدات ریاست جمهوری بیکاری افراد تحصیلکرده و دارای علم و دانش تبدیل به معضلی برای کشور شده است.
دکتر باقری تصریح کرد: مشکلی که امروز وجود دارد و ما در این مرکز تحقیقاتی در اندازه وسع خود تلاش در از بین بردن آن داریم آموزش و ایجاد مهارت و توانایی استفاده از دانش کسب شده در میان افراد تحصیلکرده در رشته دندانپزشکی است.
وی یکی از رسالت‌های تاسیس مراکز تحقیقاتی مواد دندانی را علاوه بر جذب عضو هیات علمی، شناسایی نیروهای آزاد و متخصص این رشته عنوان کرد و گفت: این افراد را با توجه به نداشتن قالب سازمانی مشخص و رها بودن پس از فارغ‌التحصیلی، می‌توان به خوبی جذب مراکز تحقیقاتی کرد و به ایجاد تیم‌های تحقیقاتی بسیار خوب با ارائه ایده و آموزش ایده‌پروری پرداخت.
رییس مرکز تحقیقات مواد دندانی تاکید کرد: باید در مراکز تحقیقاتی محصول را جایگزین مقالات کرد و مقالات را صرفا جهت کسب امتیاز انتشار نداد؛ البته این کار بسیار سختی است و نیاز به شناسایی نیاز کشور و انجام تحقیقات و تلاش بسیار دارد.
دکتر باقری آینده بسیار روشنی برای این مرکز تحقیقات متصور شد و ابراز داشت: باید هیات علمی در این گونه مراکز بر روی ایده‌هایی کار کنند که منتج به تولید محصول شود و صرفا انجام تحقیق برای انجام تحقیق نبوده و در چارچوب سیاست‌های دانشگاه و نیاز کشور باشد.
وی تاکید کرد: امروز نیاز اصلی کشور ما در حوزه بهداشت دهان و دندان بحث پیشگیری و ارتقای آگاهی مردم جهت حفظ بهداشت دهان و دندان است و اگر بتوانیم محصولاتی را تولید کنیم که در مرحله پیشگیری بتواند بهداشت مردم را ارتقا دهد بسیار موفق بوده‌ایم.
رییس مرکز تحقیقات مواد دندانی گفت: مشکل دندان با یک پوسیدگی کوچک آغاز می‌شود و در ادامه این پوسیدگی ترمیم شده به درمان ریشه، روکشی، کشیدن و در نهات ایمپلنت‌گذاری ختم می‌شود.
دکتر باقری نگاه سوددهی در زمینه بهداشت دهان و دندان را نادرست دانست و بیان داشت: من به عنوان فردی که مسؤولیت بار پیشگیری از مشکلات حوزه دهان و دندان را برعهده دارم؛ حمایت خود را از طرح‌ها بیشتر خواهم داشت (دهان شویه‌ها، خمیردندان‌ها) که بر اصل پیشگیری استوار است.
وی رسالت مراکز تحقیقاتی را جذب بودجه از خارج دانشگاه عنوان کرد و ابراز داشت: ما اگر بتوانیم در مرکز خود تولید محصول کرده و شرکت‌های سرمایه گذار را جهت رسیدن به سود دهی با دانشگاه آشنا کنیم موفقیت بزرگی را کسب کرده‌ایم.
رییس مرکز تحقیقات مواد دندانی شناساندن مراکز تحقیقاتی به شرکت‌های سرمایه‌گذار را بسیار مهم ارزیابی کرد و افزود: امیدواریم با این نگاه و توانایی‌هایی که در میان همکاران وجود دارد بتوانیم دانش خود را کاربردی و به تولید ثروت در مسیر اجرای طرح‌های پژوهشی موفق نائل شویم.
دکتر باقری رسالت مرکز تحقیقات مواد دندانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد را شناخت، ارزیابی و ساخت بیومتریال مواد دندانی عنوان کرد و گفت: بیشترین درمان‌ها و حیطه‌های دندانپزشکی با مواد دندانی درگیر است و به همین دلیل این حوزه را نمی‌توان از دندانپزشکی جدا کرد.
وی اظهار داشت: یکی دیگر از رسالت‌های این مرکز بهینه‌سازی مواد موجود یا تولید مواد جدید است زیرا صرف مقایسه مواد تولیدی خارجی موجود در بازار در مقالات؛ هیچ سودی در داخل کشور ایجاد نمی‌شود و ذی‌نفع تنها تولیدکننده خارجی است.
رییس مرکز تحقیقاتی مواد دندانی اقتصاد مقاومتی و ایجاد شغل برای دانشجویان تحصیلکرده در این مرکز را دارای اهمیت عنوان کرد و در پایان بیان داشت: باید به سمت تولید دانش محصول محور حرکت کرد و در این میان حوزه‌های بین‌رشته‌ای بسیار موفق‌تر خواهند بود.
.: Weblog Themes By Pichak :.