تبادل لینک هوشمند اینتل در جریان برگزاری کامپیوتکس ۲۰۱۷ تایوان پردازنده‌های پرچم‌دار خود را رونمایی کرد تا به یکه‌تازی AMD در ماه‌های اخیر که از پردازنده‌های جدید سری رایزن رونمایی کرده بود، پایان دهد. بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی پردازنده در جهان از نسل جدید پردازنده‌های پرچم‌دار سری Core X مبتنی بر معماری Skylake-X و Kaby lake-X رونمایی کرد.
مقاله مرتبط:
پردازنده‌های سری Core X اینتل شامل نمونه‌ای ۱۸ هسته‌ای با پشتیبانی از ۳۶ ترد پردازشی است که قدرت یک ترافلاپسی را در اختیار کاربران قرار خواهد داد. پردازنده Core i9 اینتل را باید اولین پردازندهی مخصوص پی‌سی خواند که قدرت پردازشی یک ترافلاپس را به ارمغان آورده است. اینتل اطلاعات جدیدی در رابطه با پردازنده‌های جدیدش منتشر کرده که شامل تاریخ عرضه و همچنین قیمت انواع پردازنده‌های سری Core X است.
پردازنده‌های جدید رده بالای دسکتاپ یا HEDT از سوکت LGA2066 پشتیبانی می‌کنند که با جیپ‌ست X299 سازگاری دارند. کمپانی‌های مختلفی در جریان کامپیوتکس ۲۰۱۷ از مادربوردهای جدید خود با پشتیبانی از چیپ‌ست جدید اینتل رونمایی کردند.
همان‌طور که در جدول فوق مشاهده می‌کنید پردازنده‌های ۴، ۶، ۸ و ۱۰ هسته‌ای از سری پردازنده‌های Core X در ۱۹ ژوئن سال جاری میلادی برای پیش‌خرید آماده و از ۲۶ ژوئن راهی بازار خواهند شد. پردازندهی ۱۲ هسته‌ای Core i9 تا ماه آگوست راهی بازار نمی‌شود؛ حال آنکه نمونه‌های ۱۴، ۱۶ و ۱۸ هسته‌ای اکتبر ۲۰۱۷ راهی بازار خواهند شد.
تا پیش از این، خودروی های سری 6 بی‌ام‌و مستقل از دیگر محصولات این برند تولید می‌شدند. مدل‌های دودر کوپه و چهاردر گرن‌کوپه، برای علاقه‌مندان خودروهای لوکس اسپرت در سال‌های اخیر جذابیت زیادی داشتند؛ اما از آغاز سال آینده‌ی میلادی دیگر تولید نخواهند شد. حال با معرفی سری 6 گرن توریسمو، که صرفا در قسمت عقب با سری 5 متفاوت است؛ می‌توان مطمئن بود که نسل آینده‌ی سری 6، چندان متفاوت از دیگر محصولات بی‌ام‌و نباشد و مدل دودر هم با توجه به احتمال بالای تولید سری 8 در آینده‌ی نزدیک، فراموش شود.
در نمای روبه‌رو، تشخیص تفاوت سری 6 گرن توریسمو با یک سری ۵ استاندارد به‌سادگی امکان‌پذیر نیست؛ چراکه چراغ‌های اصلی و جلوپنجره یکسان هستند و مشابه دیگر مدل‌های جدید بی‌ام‌و، برای سری 6 استفاده خواهند شد تا برخلاف سال‌های قبل، این خودرو چندان متفاوت و شاخص نباشد. فعلا مدل سری 6 گرن توریسمو، تنها در نسخه‌ی 640i همراه با فناوری Xdrive عرضه خواهد شد که آستانه‌ی قیمت ۷۰ هزار دلار به همراه دارد.
طبق معمول، مدل‌های بی‌ام‌و که از عبارت «گرن» در نام آنها استفاده میشود، ترکیبی از یک خودروی هاچبک و سدان در قسمت عقب هستند. سری 6 گرن توریسمو با ابعادی به طول ۵۱۰ سانتیمتر، پهنای ۱۹۰ سانتیمتر و ارتفاع سقف ۱۵۴ سانتیمتر، ایده‌آل به نظر می‌رسد.
می‌توان این محصول جدید را، یک سری 5 با آپشن‌های نسبتا کامل دانست. نوار چراغ‌های هگزاگونال LED همراه با امکان تغییر زاویه برای چراغ‌های اصلی، در مدل 640i استفاده شده است. مجاری هوا در جلوپنجره، قابلیت تنظیم خودکار دارند تا علاوه بر کنترل هوای ورودی و درجه‌ی حرارت زیر کاپوت، آیرودینامیک فعال را در اختیار بگذارد. علاوه بر این، با حضور اسپویلر عقب همراه با قابلیت تغییر وضعیت، نیروی عمودی بر انتهای خودرو و قابلیت آیرودینامیک آن در سرعت‌های بالاتر از ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت بهینه‌سازی میشود.
فضای داخلی سری 6 گرن توریسمو برای ۵ سرنشین مناسب است و با طراحی مدرن، سفرهای طولانی‌مدت را دلپذیر می‌کند. سبک طراحی این خودرو، امکان جمع کردن صندلی‌های عقب و رسیدن به صندوقی با حجم قابل استفاده‌ی ۱۸۴۰ لیتر را فراهم می‌کند. صندلی‌های جلو تمام برقی هستند؛ درحالی‌که در ردیف عقب از قسمت نشیمنگاه، قابل تنظیم الکتریکی خواهند بود. ارتفاع سقف گرن‌توریسمو برای سرنشینان ردیف دوم، در مقایسه با دیگر خودروهای مشابه این کلاس، ایده‌آل و بیش از سری ۵ سدان است.
از نظر آپشن‌ها و فناوری‌ها به‌کاررفته در سری 6 گرن توریسمو، با خودرویی در حد سری ۷ روبه‌رو هستیم. آخرین نسخه از فناوری iDrive در 640i وجود خواهد داشت که شامل نمایشگر اصلی تمام لمسی در سایز ۱۰.۲۵ اینچ است. سیستم صوتی ارزشمند این خودرو، از برند باور اند ویلکینز به قدرت ۱۴۰۰ وات استفاده می‌کند که هماهنگ با ناوبری ماهواره‌ای و قابلیت ارتباط با انواع تلفن‌های هوشمند با رابط کاربری اپل کارپلی و اندروید اتو عمل می‌کند. با استفاده از ناوبری ماهواره‌ای این خودرو، می‌توان علاوه بر دسترسی به اطلاعات ترافیکی و مسیریابی دقیق، در شهرهای مجهز به زیرساخت‌های مدرن به جای پارک مناسب برای خودرو رسید.
آپشن‌های ایمنی سری 6 گرن توریسمو کاملا راضی‌کننده هستند و علاوه بر ایربگ‌های متعدد، شامل هشدار برخورد با دیگر خودروها در نقطه‌ی کور، هشدار به هنگام حرکت روی خطوط جاده و تعویض لاین ناگهانی نیز می‌شوند. سیستم کروزکنترل هوشمند با قابلیت کاهش و افزایش سرعت در ترافیک برای 640i در نظر گرفته شده است؛ ضمن اینکه ترمز اضطراری این خودرو، سطح امروزی فناوری خودران را تأمین می‌کند.
برای نسخه‌ی 640i از سری 6 گرن توریسمو، موتور ۳ لیتری توربوشارژ با آرایش ۶ سیلندر خطی استفاده شده است که قدرت ۳۴۰ اسب بخار و گشتاور ۴۵۰ نیوتن‌متر فراهم می‌کند. بی‌ام‌و 640i با این پیشرانه می‌تواند ظرف ۵.۱ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد و میانگین صرف سوخت، ۷ تا ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر را ممکن کند.
این احتمال وجود دارد که نمونه‌های دیگری از سری 6 گرن توریسمو با پیشرانه‌ی ۲ لیتری به قدرت ۲۶۰ اسب بخار با گشتاور ۴۰۰ نیوتن‌متر و با موتور ۳ لیتری ۶ سیلندر توربودیزل هم در آینده معرفی شوند. این خودرو با پیشرانه‌ی بنزینی ۲ لیتری، حدود ۶.۳ ثانیه برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت زمان می‌برد و میانگین مصرف سوخت ۶ تا ۶.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر به همراه خواهد داشت. نمونه‌ی دیزلی هم ظرف ۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و به‌طور میانگین، کمتر از ۶ لیتر گازوئیل استاندارد اروپا در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف خواهد کرد.
سیستم تعلیق و فنربندی سری 6 گرن توریسمو بهینه‌سازی شده است تا بهترین عملکرد را در شرایط متفاوت رانندگی داشته باشد. این بخش، در قسمت عقب با ۵ نقطه‌ی اتصال قابل تنظیم ارائه میشود که همراه با فنرهای پنوماتیک مدرن بی‌ام‌و عمل می‌کند. علاوه بر این، فناوری هوشمند به‌کاررفته در سری 6 جدید با توجه به سرعت خودرو، وضعیت جاده و نحوه‌ی رانندگی، سیستم تعلیق را به‌طور مداوم، بهینه‌سازی می‌کند تا کمترین تنش به سرنشینان منتقل شود. فنرهای پنوماتیک روی اکسل عقب، به راننده اجازه می‌دهند تا نسبت به حالت استاندارد، تا ۲ سانتیمتر افزایش و یک سانتیمتر کاهش ارتفاع در این قسمت در اختیار داشته باشند.
سری 6 گرن توریسمو با رسیدن به سرعت‌های بیش از ۳۵ کیلومتر بر ساعت، به حالت فنربندی استاندارد بازمی‌گردد؛ اما با ادامه‌ی سرعت‌گیری، پس از ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت به حداقل ارتفاع از سطح جاده خواهد رسید. علاوه بر مودهای رانندگی آرام (Comfort)، اسپرت و اقتصادی که در سری ۵ وجود دارد، حالت فوق آرام (Comfort+) برای این خودرو قابل انتخاب است که با توجه اطلاعات سیستم ناوبری از سطح جاده و سبک رانندگی، تعلیق و فنربندی سری 6 را تنظیم می‌کند.
دیگر فناوری‌های مدرنی که در 640i به کار رفته است، شامل نسل جدید سیستم ارائه‌ی اطلاعات فنی روی شیشه (Head-up Display) میشود که واضح‌تر و بزرگ‌تر از مدل‌های قبلی عمل می‌کند. پارک خودرو در این مدل، به‌آسانی کار می‌کند و حتی بدون حضور راننده پشت فرمان، از طریق ریموت کنترل قابل هدایت است. سری 6 گرن توریسمو از فناوری تبادل اطلاعات بین خودروها پشتیبانی می‌کند که نقش زیادی در جلوگیری از تصادف وسایل نقلیه‌ی آینده خواهد داشت.
دانلود با کیفیت 360p 720p 1080p
قلب انسان در طول یک سال حدود ۶۵ میلیون بار می‌تپد و خون را از طریق چهار دریچه‌ی موجود در آن، به سرتاسر بدن می‌فرستد. متأسفانه در بعضی موارد، عملکرد بافت‌های ظریف و حساس قلب به دلیل نقض‌های ژنتیکی، کهولت سن یا عفونت دچار اختلال میشود؛ به‌گونه‌ای که هرساله بیش از ۴ میلیون نفر مبتلا به بیماری دریچه‌ی قلبی می‌شوند.
اختلال در عملکرد دریچههای قلب در بیشتر موارد مشکل خاصی برای بیمار ایجاد نمی‌کند؛ با این حال امروزه پزشکان با استفاده از روش‌های درمانی متنوع قادرند اختلال شدید در عملکرد دریچه‌ها را از بین ببرند. در بسیاری از موارد با انجام عمل قلب باز و ترمیم دریچه، این مشکل به احتمال زیاد به‌صورت دائم از بین می‌رود؛ اما در موارد وخیم‌تر پزشکان می‌توانند دریچه‌ی معیوب را با دریچه‌ی مصنوعی و یا دریچه‌ی حیوانی یا انسانی گرفته‌شده از جسد انسان تعویض کنند. تعویض دریچه تا حد زیادی می‌تواند عملکرد قلب را به حالت عادی برگرداند، با این حال دریچه‌ی تعویض شده محدودیت‌هایی برای بیمار ایجاد می‌کند. در صورت استفاده از دریچه‌ی مصنوعی، بیمار باید تا آخر عمر داروهای ضد انعقاد خون مصرف کند. همچنین کیفیت دریچههای طبیعی نیز بعد از چند سال افت می‌کند و از این‌رو ممکن است بیمار دوباره به تعویض دریچه نیاز داشته باشد. علاوه بر این، دریچههای طبیعی یا مصنوعی که در کودکان استفاده می‌شوند، بعد از مدتی باید تعویض شوند؛ چرا که به همراه قلب کودک رشد نمی‌کنند.
اما اخیرا یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر کوین پارکر، از مؤسسه‌ی بیولوژی مبتنی بر مهندسی در دانشگاه هاروارد، توانسته است با استفاده از نانوالیاف، روشی برای ساخت سریع دریچههای قلبی با پتانسیل رشد دوباره و از نوع ترمیم شونده توسعه دهد. در مقاله‌ی چاپ‌شده در ژورنال بیومتریالز آمده است که دکتر اندرو کاپولی و همکارانش پیش از این موفق به ساخت یک شبکه‌ی نانوالیاف به شکل دریچههای قلبی شده‌اند؛ شبکه‌ای که می‌تواند ویژگی‌های شیمیایی و مکانیکی مربوط به ماتریکس برون‌یاخته‌ای دریچههای طبیعی (ECMM) را بازآفرینی کند. کاپولی برای انجام این کار از تکنولوژی اختصاصی آزمایشگاه پارکر موسوم به جت دوار استفاده کرده است. جت دوار در واقع نوعی نازل در حال چرخش است که محلول ECM را به داخل نانوالیاف وارد می‌کند. این نانوالیاف نیز خود را به دور قالبی شبیه دریچه‌ی قلب می‌چسباند. دکتر پارکر در این ارتباط توضیح می‌دهد:
در واقع آن چیزی که ما ساخته‌ایم شبیه یک دستگاه پشمک‌ساز سریع و پیشرفته است که مواد طبیعی و مصنوعی به‌سرعت در داخل آن در حال چرخش هستند. ما در این مطالعه از پلیمرهای مصنوعی و پروتئین ECM برای ساخت دریچههای سازگار از لحاظ بیولوژیکی استفاده کرده‌ایم. این دریچه‌ها را می‌توان در قلب جاگذاری کرد. همچنین دریچه‌ها از کوچ یاخته‌ای پشتیبانی می‌کنند و البته قابلیت رشد در خارج از بدن و در محیط آزمایشگاهی دارند. از همه مهم‌تر اینکه ما می‌توانیم دریچههای انسانی را در عرض چند دقیقه تولید کنیم؛ یعنی بسیار سریع‌تر از ساخت پروتز‌های خودترمیم شونده‌ی دیگر.
برای بررسی و توسعه‌ی بیشتر قابلیت‌های بالینی دریچههای جدید، تیم تحقیقاتی پارکر با تیمی از دانشگاه زوریخ سوئیس به سرپرستی دکتر سایمون هورستراپ همکاری کرده است. گفتنی است که دانشگاه زوریخ و دانشگاه هاروارد در بخش‌های مختلف علمی با یکدیگر همکاری می‌کنند. هورستراپ و تیم او به‌عنوان یکی از پیشروان طراحی و ساخت پروتز‌های ترمیم شونده‌ی قلبی محسوب میشود. آنها پیش از این دریچه‌ی قلبی مهندسی‌شده از نوع خودترمیم شونده توسعه داده بودند که به‌خوبی می‌تواند جانشین دریچه‌ی مصنوعی شود. در روشی که دکتر هورستراپ طراحی کرده است، سلول‌های انسانی مستقیما لایه‌ای از ECM ترمیم شونده‌ی پیچیده را روی قالبی به شکل دریچههای قلبی تزریق می‌کنند. این قالب‌ها به لحاظ زیستی قابل تجزیه هستند؛ همچنین در ادامه، سلول‌های زنده از قالب‌ها حذف میشود و نتیجه‌ی کار یک پروتز مبتنی بر ماتریکس انسانی است که می‌توان آن را در قلب انسان کار گذاشت.
اما از طرف دیگر دکتر پارکر و تیم تحقیقاتی او متشکل از دانشمندانی از چند رشته‌ی مختلف، با موفقیت توانسته‌اند دریچههای نوع جدید را با روش غیرتهاجمی در قلب گوسفند جاگذاری کنند. عملکرد دریچه‌ها در هدایت خون درون قلب، طبق گفته‌ی پارکر بسیار عالی بوده است. همچنین این دریچه‌ها بعد از تحلیل رفتن بافت‌ها به‌خوبی توانستند بافت‌های جدید بسازند. هورستراپ در مورد دستاورد جدید پارکر می‌گوید:
ما در مطالعات قبلی از قالب‌های پوشیده از ECM استفاده کردیم که در آن سلول‌های زنده از قلب گرفته و تکثیر می‌شدند. این دریچه‌ها از بازسازی ماتریکسی، رشد دوباره‌ی بافت‌ها و حتی رشد حیوانی پشتیبانی می‌کردند. با اینکه این‌گونه از دریچه‌ها کاملا امن و مؤثر بودند؛ اما روند ساخت آنها طولانی و پرهزینه است، چرا که ابتدا باید سلول‌های انسانی به مدت طولانی تحت شرایط مشخص کشت داده شوند؛ اما روند ساخت دریچههای جدید بسیار سریع‌تر است. اگر ما بتوانیم نتایج مطالعه روی گوسفند را در انسان نیز تکرار کنیم، در آن صورت می‌توانیم ادعا کنیم که این تکنولوژی درمانی قطعی و یک‌باره برای مشکلات دریچه‌ای به‌خصوص در کودکان خواهد بود.
در حمایت از تلاش‌های صورت گرفته در زمینه‌ی ساخت دریچههای قلبی جدید، چندی پیش مؤسسه‌ی بیولوژی مبتنی بر مهندسی از دانشگاه هاروارد و دانشگاه زوریخ سوئیس اعلام کردند که گروه تحقیقاتی مشترکی برای طراحی دریچههای قلبی کاربردی با قابلیت ترمیم، بازسازی و رشد خودکار تشکیل خواهند داد. این تیم همچنین روی روش‌های تولید باکیفیت دریچههای شخصی‌سازی شده، مقیاس‌پذیر و کم‌هزینه که کمترین عوارض جانبی برای بیماران به همراه داشته باشد، کار خواهد کرد. همچنین دریچههای جدید با روش‌های جاگذاری غیرتهاجمی در بیماران بالغ و کودکان سازگار خواهد بود.
این پروژه مشترکا توسط پارکر و هورستراپ رهبری خواهد شد. پارکر از اعضای مهم هیئت علمی هاروارد و استاد مهندسی زیستی در دانشکده‌ی مهندسی و علوم کاربردی در دانشگاه هاروارد است. هورستراپ نیز مدیر مؤسسه‌ی پزشکی ترمیمی در دانشگاه زوریخ است.
دریچههای جدید قلبی باید در شکل و اندازه‌ی دلخواه در عرض چند ثانیه یا چند دقیقه تولید شوند؛ بنابراین هدف تیم تحقیقاتی این است که روشی برای ساخت دریچههای آماده با سرعت زیاد و هزینه‌ی کم توسعه دهد. رسیدن به هدف ساخت دریچههای جدید با قابلیت خودترمیم شوندگی و هماهنگ با رشد قلب تأثیر شگفت‌آوری بر زندگی بیماران مبتلا به بیماری دریچه‌ی قلب در تمام سنین و در سرتاسر جهان خواهد گذاشت. تشکیل تیم بین‌المللی از متخصصان حوزه‌های مختلف پزشکی، مهندسی زیستی، پزشکی ترمیمی و جراحی به همراه کارشناسان حوزه‌ی تجارت، فرصتی بی‌نظیر برای پیشبرد این هدف در اختیار دانشمندان قرار داده است.
یک شرکت آمریکایی به دنبال ارائه فناوری‌های سخت‌افزاری ضدسایبری نوآورانه در نمایشگاه هوایی پاریس است.
به نقل از گیزمگ، الکترونیک دیجیتال، حوزه سخت‌افزار قرن بیست و یکم را متحول و در عین حال نزاع فضای سایبری را ایجاد کرده که مانند جنگ‌های زمینی، دریایی یا هوایی اهمیت خاص خود را دارد.
شرکت آمریکایی "ریتون"(Raytheon) به دنبال نمایش فناوری‌های ضدسایبری خود در نمایشگاه پاریس است و این فناوری‌ها سازوکارهای دفاعی و اقدامات متقابل در برابر حملات سایبری را ارائه می‌دهند.
این نوآوری‌ها شامل میکروپردازنده‌های پیشرفته‌ای هستند که برای حفاظت از تسلیحات هوشمند، رادارها و شبکه‌های ارتش ایالات متحده در مقابل حملات سایبری طراحی شده‌اند.
شرکتRaytheon مدعی است میادین جنگی در آینده به فناوری‌های خودکار یکپارچه‌ای متکی خواهند بود که از حسگرها نه تنها برای مقابله با تهدیدات پیچیده بلکه برای استراق‌سمع اطلاعات، نظارت، اشتراک داده و تصمیم‌گیری سریع جهت ایمن‌کردن تسلیحاتی مانند کلاهک‌های پیشرفته بهره خواهند برد.
مشکلی که وجود دارد این است که هکرها می‌توانند حملات سایبری را ترتیب دهند یا پهپادهای کوچکی را علیه نیروهای زمینی بزرگ‌تر و پیشرفته اعزام کنند.
عنصر کلیدی رویکرد شرکت Raytheon حل مشکل سرعت پردازش است زیرا این سازمان در حال تولید و توسعه مدارهای یکپارچه سه‌بعدی است که از ویفرهای سیلیکونی انباشته‌شده استفاده می‌کند و این ویفرها به صورت عمودی به یکدیگر متصل شده‌اند؛ این مدارهای سه‌بعدی فرآیند پردازش را سریع‌تر و مصرف برق را کمتر می‌کنند و حفاظت بیشتری در مقابل مهندسی معکوس ارائه خواهند داد.
چنین مداری به سامانه‌های دفاعی کلاهکی پیشرفته، امکان عملکرد در شبکه‌ای با رادارهای هوشمندتر و کوچک‌تر را می‌دهد و هدف از آن مکان‌یابی، رهگیری و نابودکردن اهداف پنهان کوچک‌تر است.
شرکتRaytheon مدعی است بین دو تا سه سال آینده قادر خواهد بود حتی فناوری‌هایی برای رهگیری و شناسایی اهداف موجود در شاخ و برگ‌های در هم تنیده ارائه دهد.
یکی از نمونه‌هایی که این شرکت در پاریس نمایش خواهد داد سامانه هوابرد بدون سرنشین Coyote است که قابلیت پرتاب به صورت گروهی و حرکت را با استفاده از شبکه‌بندی خودکار دارد و قادر است حملاتی علیه اهداف متحرک ترتیب دهد.
این شرکت همچنین با همکاری شرکت امنیت سایبری Forcepoint بر روی سازو کارهای دفاع سایبری کار می‌کند. علاوه بر این، مهندسان Raytheon در حال تولید تسلیحاتی با قابلیت اجرای موفق ماموریت‌ها در محیط‌های پویا هستند.
نمایشگاه هوایی پاریس از تاریخ 19 تا 25 ژوئن (29 خرداد تا 4 تیر) دایر خواهد بود.
فضاپیمای "پراگرس 67" با استفاده از موشک سایوز امروز به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده خواهد شد.
به نقل از اسپیس، "سازمان فضایی آمریکا"(ناسا) در اطلاعیه مربوط به این پرتاب اعلام کرد که محموله فضاپیمای "پراگرس 67"(Progress 67) که محتوی سه تن مواد غذایی و تجهیزات مورد نیاز در ایستگاه فضایی است امروز ساعت 13:50 به وقت تهران از پایگاه فضایی "بایکونور" (Baikonur) در قزاقستان به فضا پرتاب خواهد شد.
طبق برنامه این محموله روز جمعه ساعت 18:12 به وقت تهران به ایستگاه فضایی خواهد رسید.
این فضاپیما به مدت شش ماه به ایستگاه فضایی متصل خواهد ماند و در ماه سپتامبر جدا شده و وارد جو زمین میشود تا نابود شود.
پراگرس گونه‌ای از فضاپیمای باربری یک‌بارمصرف روسی است.
فضاپیماهای باربری پراگرس از سال ۱۹۷۸ و به دنبال در مدار قرار گرفتن ایستگاه فضایی "سالیوت-۶" (Salyut-6 ) که به دو لنگرگاه مجهز بود، برای رساندن سوخت، غذا، لوازم یدکی و دیگر وسایل مورد نیاز فضانوردان به کار گرفته شد.
این فضاپیما که بر پایه سفینه‌های "سایوز"(Soyuz) ساخته شده، می‌تواند تا حدود سه تن بار را به مدار زمین ببرد.
با بکارگیری فضاپیمای باربری پراگرس، روس‌ها توانستند کار تدارکات و ارسال مواد مورد نیاز فضانوردان ساکن ایستگاه‌های فضایی را به طور مرتب انجام دهند و به این ترتیب فضانوردان ایستگاه‌های مداری سالیوت و بعد از آن مجتمع مداری "میر"(Mir)، رکوردهای جدیدی از طول مدت اقامت در فضا را به دست آوردند که بالاترین آنها ۴۳۷ شبانه روز بود.
از سال ۱۹۷۸ تاکنون حدود ۱۴۰ فضاپیمای باربری پراگرس کار تجهیز و تدارکات ایستگاه‌های فضایی سالیوت، میر و ایستگاه فضایی بین‌المللی را برعهده داشته‌اند.
علاوه بر ارسال محموله "پراگرس 67" ناسا مدتی است که در پی پرتاب یک موشک تحقیقاتی برای ایجاد ابرهای مصنوعی رنگین‌کمانی است. این پرتاب که دو بار در این هفته به تعویق افتاده است قرار است ساعت 5:35 صبح پنجشنبه به وقت تهران از پایگاه فضایی "والوپس"(Wallops) واقع در ویرجینیا به فضا پرتاب خواهد شد.
ناسا اعلام کرده است که تا تاریخ 18 ژوئیه هر شب تلاش خود را برای پرتاب این موشک انجام خواهد داد.
هر دو پرتاب به صورت زنده از سوی ناسا پوشش داده خواهند شد.
ناسا به دنبال دریافت پروپوزال‌های معتبر از شرکت‌های مختلف جهت تولید هواپیمای سوپرسونیک مورد نظرش است و در نظر دارد اوایل سال آینده فراخوان خود را به طور رسمی منتشر کند.
به نقل از دیلی‌میل، ناسا در پروژه‌ای موسوم به "حمل و نقل سوپرسونیک بی‌صدا" (QueSST) به دنبال ساخت هواپیماهایی با صدای بسیار پایین‌تری نسبت به هواپیماهای سوپرسونیک دیگر است و امیدوار است نخستین پروازهای آزمایشی "هواپیماهای ایکس"(X-plane) سوپرسونیک با صدای پایین، در سال 2021 انجام شوند.
شرکت لاکهید مارتین نیز در حال کار بر روی طرح ابتدایی این سامانه است و امیدوار است نمونه نمایشی آن را بسازد اما ناسا عرصه را برای شرکت‌های دیگر بازگذاشته تا آنها نیز طرح‌های خود را در این زمینه ارائه دهند.
این آژانس فضایی امیدوار است به بوم صوتی60 dBA پایین‌تر از هواپیماهای سوپرسونیک مانند "کنکورد"(Concorde) برسد. ناسا در نظر دارد ماه اوت فراخوان کامل خود مبنی بر دریافت پروپوزال‌های مطلوب برای ساخت این هواپیما از سوی شرکت‌های مختلف را منتشر کند.
این آژانس فضایی به دنبال گزینش طرح‌هایی برای طراحی، ساخت و پرواز آزمایشی یک هواپیمای ایکس است و در سال 2018 با ارائه‌دهنده بهترین پروپوزال قرارداد خواهد بست.
چندین دهه است که ناسا بر روی ساخت یک هواپیمای ایکس سرنشین‌دار سوپرسونیک مطالعه می‌کند و پس از بستن قرارداد در سال 2018 با شرکتی که بهترین پروپوزال را در این زمینه ارائه دهد، در سال 2019 طرح تیم برنده با دقت بالا بازبینی خواهد شد تا به واقعیت نزدیک‌تر شود.
این آژانس سپس به دنبال انجام نخستین آزمایش‌های هواپیمای ایکس سوپرسونیک در چهار ماهه نخست سال 2021 خواهد بود.
آزمایش‌های نمونه نمایشی(دمو) این هواپیما در دو مرحله در "مرکز تحقیقات پرواز آرمسترانگ" واقع در کالیفرنیا و در نهایت در "پایگاه نیروی هوایی ادورادز" انجام خواهد شد.
در مرحله نخست بر روی ساخت، بررسی و بسط پرواز سوپرسونیک برای اواخر سال 2021 و در مرحله دوم بر روی ارزیابی صوت پایین آن تمرکز خواهد شد.
ناسا امیدوار است این هواپیما با تغییرات موجود در مقررات سازمان هوانوردی فدرال ایالات متحده سازگاری داشته باشد.
دانشمندان در سال 2006، ترکیبی را کشف کردند که می‌توانست بدون رساندن آسیب‌هایی که منجر به سرطان پوست می شود، پوست موش‌ها را برنزه کند.
به نقل از گیزمگ، اکنون پس از 11 سال آزمون و خطای مداوم، این دانشمندان روش جدیدی را برای ایجاد همان ترکیب و استفاده از آن در انسانها توسعه دادند.
به گفته محققان این پژوهش، این روش جدید راهی برای تغییر رنگ پوست بدون عوارض جانبی است.
در کشف اولیه که توسط محققان در موسسه سرطان دانا فاربر (DFCI) انجام شد، محققان دریافتند که با دادن یک ترکیب به نام اسید "فورسکولین"((Forskolin به موشهای مهندسی شده که از ریشه گیاه Forskohlii در هند گرفته شده بود می‌توان آنها را بدون قرار دادن در معرض نور خورشید برنزه کرد.
موشهای این پژوهش دارای موهای قرمز بوده و طوری مهندسی شده بودند که از رنگ روشن پوست انسان تقلید کنند.
آنها مسیری را در موش‌ها مسدود کردند که رنگدانه تیره ملانین تولید می‌کرد. در نتیجه رنگدانه سازی در موش‌ها کاهش یافت.
اما چیزی که محققان در این پژوهش دریافتند این بود که فورسکولین، پروتئینی را تولید می‌کند که با دور زدن اختلال بوجود آمده در مسیر مذکور، سبب بوجود آمدن رنگدانه‌های تیره‌ای به نام "یوملانین"(Eumelanin) (رنگ دانه‌های مشکی) میشود.
محققان پس از آزمایش این ترکیب بر روی موش‌ها توجه خود را به انسان معطوف کردند اما در این راه با موانع متعددی روبرو شدند.
تست فورسکولین بر روی نمونه‌های پوست انسان با شکست مواجه شد چرا که پوست انسان حدود پنج برابر ضخیم تر از موش است. هچنین آزمایش‌های دیگری که سبب رنگدانه سازی در موش‌ها می‌شد بر روی انسانها با موفقیت صورت نگرفت.
در حال حاضر، محققان موسسه سرطان دانا فاربر با همکاری بیمارستان عمومی ماساچوست طبقه بندی جدیدی از مهارکننده‌های کوچک مولکولی به نام SIK را توسعه داده اند که در پوست ضخیم انسان نفوذ کرده و سبب بیان ژنی به نام MITF میشود. این ژن دستورالعمل‌هایی را برای پروتئین فراهم می‌کند که توسعه سلول‌های تولید کننده رنگدانه به نام ملانوسیت‌ها را کنترل می‌کند.
پس از گذشت هشت روز از مصرف موضعی این ترکیب، محققان مشاهده کردند که مهار کننده‌ها سبب تیره‌شدن قابل‌توجهی در نمونه‌های کشت شده پوست انسان شده‌اند و در زیر میکروسکوپ مشاهده شد که در نمونه‌های تحت درمان، رنگدانه یوملانین در نزدیکی سطح پوست قرار گرفته است.
این دقیقا همان روندی است که در هنگام برنزه شدن پوست در معرض نور خورشید اتفاق افتاده و همان مسیر رنگدانه سازی فعال میشود.
با این تفاوت که "پرتو ماوراء بنفش" (UV) به پوست آسیب می‌زند و باعث میشود که ملانوسیت‌های تولیدکننده رنگدانه تقسیم شوند و این دقیقا همان چیزی که موجب سرطان پوست میشود.
بنابراین در واقع، این نوع جدید از مهارکننده‌ها دارای اثری مشابه و بدون داشتن عوارض جانبی برای انسان هستند.
این پژوهش در مجله Cell Reports منتشر شده است.
شرکت استارتاپی استرالیایی "لینگمو" با اختراع جدید خود بشر را یک قدم به تحقق آرزوی علمی-تخیلی‌اش مبنی بر وجود یک دستگاه مترجم همزمان جهانی نزدیک‌تر کرد.
به نقل از گیزمگ، این دستگاه مترجم "One2One" که با همکاری گروه فناوری هوش مصنوعی شرکت "IBM Watson" طراحی شده است، اولین دستگاه هندزفری مترجم خواهد بود که وابسته به اتصال بلوتوث یا وای‌فای نیست.
فناوری ترجمه طی چند سال اخیر از رشد سریعی برخوردار بوده است. هر دو شرکت "گوگل" و "اسکایپ" در حال توسعه و بهبود فناوری ترجمه به شکل‌های متن به متن و صوت به صوت هستند.
برای مثال، نرم‌افزار مترجم فعلی شرکت گوگل یک ترجمه فوق العاده و کاربردی را بر روی گوشی‌های هوشمند فراهم می‌آورد اما تا به حال ندیده بودیم که این فناوری را روی هدفون پیاده کنند.
سال گذشته شرکت "Waverly Labs" یک هندزفری مترجم تولید کرد که با استفاده از بلوتوث به یک نرم‌افزار متصل می‌شد و امکان یک ترجمه صوتی تقریبا همزمان را فراهم می‌کرد.
اما اکنون "One2One" با قابلیت‌های فراوانش از هم‌نوعان خود فاصله می‌گیرد و به برترین مترجم تبدیل خواهد شد، چراکه استفاده از الگوریتم‌های اختصاصی ترجمه و قدرت فهم طبیعی زبان، گویش و حتی لهجه‌های مختلف، بدون نیاز به اتصال از طریق بلوتوث یا وای‌فای به هر دستگاه دیگری، از آن یک مترجم قوی و بی رقیب خواهد ساخت.
"دنی می" (Danny May) موسس و مدیر شرکت "لینگمو" می‌گوید: این دستگاه به عنوان اولین مترجمی شناخته میشود که هیچ‌گونه نیازی به اتصالات وای‌فای و بلوتوث برای فعالیت ندارد و می‌توان از آن در خطوط هوایی، کنفرانس‌های مختلف، روابط میان دولت‌های مختلف و غیره استفاده کرد.
این دستگاه در حال حاضر 8 زبان مختلف از جمله چینی ماندارینی، ژاپنی، فرانسوی، ایتالیایی، آلمانی، پرتغالی برزیل، انگلیسی و اسپانیایی را پشتیبانی می‌کند.
این مترجم اطلاعات صوتی دریافتی را طی 3 تا 5 ثانیه به زبان دیگری ترجمه و بازگو می‌کند. نسخه نرم‌افزار سازگار با "ios" این دستگاه قابلیت ترجمه و تبدیل صوت به متن و بالعکس زبان‌های بیشتری را دارد.
این مترجم ماه آینده با قیمت 179 دلار روانه بازار خواهد شد.
بسته دوتایی مسافرتی این دستگاه نیز با قیمت 229 دلار در دسترس خواهد بود. منظور از بسته دوتایی این است که دو نفر هر کدام با هندزفری مخصوص به خود توانایی مکالمه به زبان‌های مختلف را خواهند داشت.
سالیان گذشته این ایده که انسان با قرار دادن یک گوشی کوچک در گوشش بتواند زبان مردم دنیا را فهمیده و با آنها به زبان خود به مکالمه بپردازد یک آرزو بود که در فیلم‌های علمی-تخیلی تصویر می‌شد، اما امروزه با کمک شرکت‌های استارتاپ مختلف، این رویا از هر زمانی به واقعیت نزدیک‌تر است.
در بین کشورهای فعال در عرصه‌های مختلف نانوفناوری، مجموعه‌ای از استانداردها مورد پذیرش قرار دارند که رعایت آنها برای تایید کیفیت و سلامت محصول الزامی است.
در هر زمینه‌ای مجموعه‌ای از استانداردها وجود دارد که سنجش کمیت‌ها بر اساس آنها صورت می‌پذیرد.
نانوفناوری نیز از این مقوله جدا نیست و به هر حال برای اطمینان از صحت عملکرد، دقت در تولید محصولات و سلامت آنها می‌بایست یک سیستم استاندارد مشترک وجود داشته باشد.
علاوه بر موارد ذکر شده استانداردهایی برای تایید نهایی محصولات و امکان استفاده از آنها در سال‌های بعد از تولید نیز باید تعریف شود.
هر محصولی که از فناوری نانو استفاده کند و قرار باشد تجاری‌سازی شده و به بازار عرضه شود، می‌بایست این استانداردها را داشته باشد.
از جمله خطراتی که محصولات غیراستاندارد در عرصه نانو می‌توانند ایجاد کنند، تاثیر مخرب روی اعضای حیاتی بدن مانند کبد، معده و شش‌ها است که به سرطان منجر خواهد شد.
در تحقیقی که دانشگاه آکسفورد منتشر کرده است به این موضوع اشاره شده است که شش‌ها آسیب‌پذیرترین عضو بدن در برابر نفوذ نانوذرات سمی و غیراستاندارد محسوب می‌شوند.
ابعاد نانوذرات، یکی از مهمترین ویژگی‌های آنها در واکنش داشتن با اعضای بدن موجودات زنده است.
در صورتی که ابعاد آنها در حد چند میکرومتر باشد، امکان نفوذ آنها به سلول‌ها وجود دارد و به این ترتیب این ذرات وارد خون شده و اعضایی مانند کبد، قلب و گلبول‌های قرمز را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
با توجه به بازار چندین میلیارد دلاری در زمینه فروش محصولات نانو، استانداردسازی و رعایت آنها از سوی شرکت‌ها، مهمترین ویژگی یک محصول سالم بودن و عدم وجود مخاطره در استفاده از آن محسوب میشود.
آشنایی با مراجع استانداردسازی نانوفناوری
گروه‌های متعددی در سراسر دنیا در حال وضع و توسعه استانداردهای نانوفناوری هستند.
برخی از سازمان‌های استانداردسازی و کمیته‌های نانوفناوری مربوطه‌شان به شرح زیر هستند:
-سازمان استانداردسازی جهانی (ISO) ، کمیته فنی ((TC 229 بخش نانوفناوری‌ها
-کمیته جهانی ASTM E56 نانوفناوری (که سابقا با عنوان "جامعه آمریکایی برای آزمایش و مواد" شناخته می‌شد).
-کمیسیون جهانی الکتروتکنیک کمیته فنی 113 (استانداردسازی نانوفناوری برای محصولات و سامانه‌های الکتریکی و الکترونیکی)
- شورای نانوفناوری موسسه مهندسان برق و الکترونیک
این گروه‌ها به صورت داوطلبانه استانداردهای حوزه نانوفناوری را توسعه و بهبود می‌بخشند. استانداردهایی که به بهترین نحو و با پایه‌های قوی علمی فرمول بندی شده‌اند از دل چنین انجمن‌های جهانی بیرون آمده‌اند.
رهبری و مشارکت آمریکا در روند استانداردسازی و بهبود استانداردهای نانوفناوری به این کشور اجازه می‌دهد تا رویکرد کلی و عملکرد فنی در بخش نانوفناوری را در هر کجای دنیا سازمان دهد.
علاوه بر این که گروه‌های دیگر نظیر موسسه ملی استاندارد آمریکا (ANSI) با در اختیار داشتن پایگاه داده استانداردها نیز در حال همکاری و مشارکت برای توسعه و بهبود استانداردهای حوزه نانوفناوری هستند.
پژوهش دولت فدرال آمریکا مربوط به اندازه‌گیری علوم و فناوری با سرپرستی موسسه ملی استانداردها و فناوری آمریکا (NIST) انجام گرفت. نمایندگان این موسسه مدیریت "ASTM" و کمیته E56 در بخش نانوفناوری را برعهده دارند.
آمریکا همچنین رهبری "ISO TC 229s" در کارگروه شماره 3 مشتمل بر سلامتی، امنیت و ابعاد زیست محیط نانوفناوری‌ها با نماینده‌ای در موسسه ملی امنیت حرفه‌ای و سلامت (NIOSH) بر عهده دارد.
تصور کنید دستگاهی را به تن کرده‌اید که به طور مداوم خون شما را از نظر بیومارکرهای مختلف چک می‌کند. مثلا هشدار می‌دهد پروتئین‌هایی در خون شما وجود دارد که نشانه سرطان سینه یا سرطان ریه است.
به نقل از سایت فیز، مهندسان دانشگاه "روتگرز"(rutgers) به سرپرستی مهدی جوانمرد حسگرزیستی طراحی کرده‌اند که به نام "آزمایشگاه بر روی تراشه" شناخته میشود و می‌تواند به صورت یک دستگاه قابل حمل با دست یا به صورت یک وسیله پوشیدنی استفاده شود. این دستگاه وضعیت سلامت شما را پایش می‌کند و در صورتی که در معرض باکتری‌ها، ویروس‌ها یا آلاینده‌های خطرناک قرار بگیرید به شما هشدار می‌دهد.
مهدی جوانمرد، استادیار دانشکده مهندسی الکترونیک و کامپیوتر دانشگاه روتگرز، در نیوبرونسویک می‌گوید: این تکنولوژی در زمینه پزشکی فردی یا پایش سلامتی توسط خود فرد از اهمیت زیادی برخوردار است. این تکنولوژی به ما امکان می‌دهد آزمایشگاه‌های واقعی بر روی تراشه داشته باشیم. او ادامه می‌دهد: ما درباره پلتفرم‌هایی صحبت می‌کنیم که اندازه‌شان در حد یک فلش USB است و می‌توانند به عنوان مثال با ساعت اپل یا Fitbit کاربران تلفیق شوند.
مطالعه‌ای که به شرح کامل این اختراع پرداخته در مجله Royal Society of Chemistry به چاپ رسیده است.
جوانمرد، سرپرست ارشد این تحقیق می‌گوید: این تکنولوژی با میکروذراتی سر و کار دارد که به طور الکترونیکی بارکدگذاری شده‌اند و هر کدام بارکدی دارند که مشخصه آن‌هاست. از این میکروذرات برای تست سلامتی و شناسایی شاخصه‌های بیماری، باکتری‌ها و ویروس‌ها و همچنین آلاینده‌های هوا استفاده میشود.
در دهه‌های اخیر تحقیق بر روی بیومارکرها- نشانگرهای زیستی برای پایش سلامتی و بیماری‌ها همچون پروتیئن‌ها یا مولکول‌های DNA- منجر به شناسایی ماهیت پیچیده مکانیسم‌های مولکولی شده که در پس هر بیماری انسانی وجود دارد. این امر نشان می‌دهد که آزمایش مداوم سیالات بدن برای شناسایی بیومارکرها تا چه اندازه اهمیت دارد.
جوانمرد می‌گوید: به دلیل ماهیت نامتناجنس بیماری‌های مختلف همچون بیماری‌های قلبی، سرطان و بیماری‌های عفونی، معمولا یک بیومارکر برای تشخیص یک بیماری خاص کافی نیست. برای این که بتوانید شرایط مختلف را به درستی تشخیص دهید باید به طور همزمان بیومارکرهای مختلف را پایش کنید.
از جمله بیومارکرهای معروف می‌توان به آنتی‌ژن‌های مخصوص پروستات (PSA) اشاره کرد که پروتئینی است که توسط سلول‌های غده‌ای پروستات تولید میشود. مقدار PSA در خون مردان مبتلا به سرطان پروستان بالاست. هورمون گونادوتروپین جفتی انسان (hCG) بیومارکر دیگری است که در کیت‌های تست حاملگی اندازه گیری میشود.
در حال حاضر برای تشخیص و اندازه‌گیری این بیومارکرها از دستگاه‌های نوری حجیم استفاده میشود، اما این دستگاه‌ها بسیار بزرگ هستند و نمی‌توان آنها را پوشید یا به سادگی حمل کرد.
تشخیص الکترونیکی میکروذرات به ما امکان می‌دهد دستگاه‌های فوق فشرده‌ای بسازیم که قابلیت پوشیدن هم دارند. روش محققان روتگرز برای بارکدگذاری ذرات کاملا الکترونیکی است که به حسگرهای زیستی امکان می‌دهد در حد و اندازه یک نوار قابل پوشیدن یا یک میکروتراشه باشند.
این تکنولوژی بیومارکرها را با صحت 95 درصد تشخیص می‌دهد و محققان به دنبال این هستند که این صحت را به 100 درصد برسانند. گروه تحقیقاتی پروفسور جوانمرد بر روی وسیله پرتابلی برای شناسایی میکروارگانیسم‌ها نیز کار می‌کند که می‌تواند نمونه‌های کوچک را آنالیز و پایش کند.
جوانمرد می‌گوید: این نوع دستگاه‌ها ظرف دو سال از نظر اقتصادی قابل عرضه خواهند بود و دستگاه‌های پایش سلامت و تشخیص بیماری نیز طی پنج سال به بازار عرضه خواهد شد.
.: Weblog Themes By Pichak :.